Online Üye
Online Ziyaretçi
KAHRAMAN
Kara bulutlar gitmek bilmiyor
Yurdumun üzerinden
Soğuk ölümle kol kola girmiş
Buz tutmuş gök
Buz tutmuş yer
Ve arş- ı âlâ
Yer mezar
Gök mezar
Bu kaçıncı acı Ya Rab?
Bu kaçıncı sınav?
Bu kaçıncı yere çalışı kaderin bizi?
Oysa
Anadolu burası
Medeniyetlerin beşiği
Coğrafya kader
O kader ki alın yazısı
Kaç kere şahlanıp kalkmış yerinden
Kaç kere dirilmiş ölümden
Bak görüyor musun
Sırtlamış bir nine
Yurdumun yükünü
Sarmış umudu hırkasına
Basmış bağrına
Mavi bir kuşu almış eline başkası
Nasıl güzel bakıyor
Bir köpek beliriyor yığınlar üstünde
Yorgun ama yüzünde haklı gurur
Taşıyor omuzlarında onu itfaiyecinin biri
Biliyor büyük iş başardılar ikisi
Onun için bu haklı gurur
Bir can kurtardı
Biraz önce Mehmetçiğin biri
Bir kız, tozlu topraklı yüzü
Öptü o yüzü
Okşadı Mehmet bastı bağrına
Bu ülke
Bu medeniyetler beşiği
Her bir insan isimsiz bir kahraman
Bilmeden kahraman olduğunu
Sen, ben, biz
Hepimiz
Bu ülke için canını veren nefer
Yakmışız cihanı
Kenetlenmişiz
Bir olmuşuz her zaman
Biliriz, yine üstesinden geliriz
Yine / yeniden kalkarız ayağa
Ölülerimizi bağrımıza basarak
Yürürüz başı dik
Ve tek yürek olmuş bir millet
Yürürüz
Ve olanca sesimizle haykırırız cihana
Haydi sil yeni baştan!
11.2.2023
Kader Yılmaz