1
ZEYBEK HAVASI
Vursun tezene tele
Gençler versin el ele
Hepsi gönül gönüle
Vur da gönül titresin.
İzmir’in kavakları
Dökülür yaprakları
Yurdumun toprakları
Sazı duysun titresin.
Şu dalmadan geçtin mi?
Soğuk sular içtin mi?
Kendi türkün(ü) seçtin mi?
Söyle için titresin.
Bırak el türküsünü
Alma elin süsünü
Çöz gönlün örgüsünü,
Çöz de gönlün titresin.
Türk’ü öğrenmek için
Türkü öğrenmen niçin?
Her şey benliğin için
Öğren için titresin.
Saz senin öz malındır,
Tutunacak dalındır,
Savaşlarda gülündür
Çal kulaklar titresin.
Erzurum’da dadaşsın
Ankara’da seymensin
Ege’de de efesin
Diz vur toprak titresin
Elin sazı elindir
Ata yadigârındır
Türkü senin malındır
Söyle ruhun titresin
Vur bir Zeybek Havası
Aksın gönlünün pası
Dinsin cümlenin yası
Vur da diller titresin.
Yaman ozan coştu bir
Al yazmayı, kola gir
Elin değil senindir
Vur sazına titresin.