Online Üye
Online Ziyaretçi
Yorgun Gövdemi Bıraktım
İnsan yaşarken acısını yavaş yavaş usul usul
Bazen bir taşa rastlarda aşamaz onu dönen teker
Parçalanmış ruhum uçuşurken mavi gökyüzünde
Vardığım duraklarda bakıyorum eyvah benden beter
Bahar kokularını kim azalttı diye seslenen bir insan
Daha kaç kez öldüreceksiniz beni diye feryat ederken
Boşlukta kalmış düşerken kalbi kelebek mezarlığı
Gamzesine gömen çıkmadı gömülemedim cesedimle
Tebessüm yanakları soldu açmadan içindeki ayazlardan
Kanatmışlar cümleleri kelimeleri dilin toprağında çürürken
Yorgun gövdemi bıraktım çalılıkların üzerine iyice
kanasın diye
Mehmet Aluç