Bir Kördüğüm
Yine anlatamayacak
kadar
Yine anlayamayacak
kadar
Bir kördüğüm içim
Farkındayım bu
düğümün
En çok geceleri
Bilhassa uyku
önceleri
Boğazıma yer ettiğini
Çünkü bilir o vaktini
saatini
Maskesini ne zaman
indireceğini
Sen hiç gülmekten
çenesi ağrıyan
İçinde bir yara
durmadan kanayan
Çiçekleriyle gözleri
çalan
Dökülmüş
yapraklarından yolları kapanan
Tezatlıklar
elbisesiyle aynalarda salınan
Birini gördün mü?
Aynalardan çıkarırım
kimi cevapları
Nedenlerine gücüm
yetmezken
Şimdi al arabanın
anahtarını
Yanına da biraz
sigara
Git deseler şuraya
buraya
Onlar ne derse ben
oraya
Kurtulmak adına bu
boşluk hissinden
Gün doğsun batsın yok önemi, giderdim
Şifanın izinden
Oysa ses yok
Kağıtların dili
insanların haberi yok
Kimi der çocukluktan
Sana göre belki havalardan
Bana sorarsan
imtihandan
Ya hazırlıksız daldım
dünyaya
Ya da, yetemedim
Soruları anlamaya
Cevapları yanlış
sayfalarda ararken
Yenik düştüm zamana
Ve geçti mevsimler
Acımıyor ki takvimler
Sonbahar da kayıp
gidiyor ellerimden bak
Bilmeden kimi neyi
neden
Beklerken...
Büşra KANKURT