Ben gecenin gölgesinde
Kızıl sancılardan
Beyaz kundaklara belenmiş
Umutlar doğurdum
Müebbet yemiş
Hücre hapsindeydi uykusuzluğum
Kabuslarımı budadım
Paslı acılarımın keskin sızılarıyla
Yeniden yeşerecek umutlarım
Çarmıha gerildim
Avuç içlerinde hüznün
Yarım asırlık kanlı mızrağıyla
Dolanmıştı bileklerime
Kaderin ördüğü dikenli teller
Sessiz çığlıklarımdan azat oldum
Yeniden kurdum hayaller
Girdabın çemberinde
Çaresizliğin esaretine kapıldım
Ayın karanlık yüzünde saklıydı
Hiç doğmayan güneş
Canhıraş feryadımın yankısıyla
Güneşin tam kalbinden tutundum
Yeniden doğacak umutlarım...
Hatice Olkuner
