Ey...
Güzel kadın
Sen açınca gözlerini güneş doğar
Varlığınla ısınır bütün kâinat
Cemre düşer havaya, suya, toprağa
Tohumlar filizlenir
Elvan elvan güller açar gülüşünde
Ey...
Kutsal kadın
Merhametle bezemiştir yüreğini Yaratan
Seninle başlar yaşam
Rahmine tutunur bir can
Hayat bulur kanınla
Zemzem gibidir ak sütün
Sevgi dolu, sıcacık kucağında
Boy boy nesiller yetiştiren kadın
Olmasa da bu coğrafyada senin adın
Sen ki
Nebilerin, evliyaların, şehitlerin
Sen Fatih'in, Meryem'in, Hatice'nin anasısın...
Ey...
Ayakları altında cennet bahşedilen
Koşulsuz sevginin mimarı ulvi kadın
Hiçbir şeyle ödenmezken senin hakkın
Ne yazık
Bilinmedi bu cihanda
Ne verdiğin emek ne de kıymetin
Bilmem hangi kirli ruhlar
Hangi bulanık zihinler öteler seni
Sen ki
Dünyayı cennet kılan nevbahar
Sen dünyayı değiştirecek olan
Uyan artık, aç gözlerini
Uyan ki
Kavuşsun karanlıklar aydınlığa...
Hatice Olkuner