Sevdiğim;
Avuçlarımı kanatan
sessizliğimle
Ekimin çığlıklarında
tutuştu sözler
Bir şiir tutkunuyum arafın
ortasında
Geçmişi göğsümün tam
ortasına nikâhlarken
Yıldızlar tuttum en güzel
dileklerle…
Ve seni hatırladıkça şiire koştum
Kalemimi kılıç yaptım her defasında
Seni yazdım
Sana kızdım
Seni sevdim
Ve itiraf ediyorum seni çok
özledim…
Sevdiğim;
Sen mısralarımın öznesi
Bulutlarımın yağmuru
Gözyaşlarımın efendisi
Sokaklarımın lambası
Karanlığımın feneri
Uykularımın rüyası
Sabahlarımın güneşi
İnan bana
Sensiz güne başlamadım…
Sevdiğim;
Bilmezsin
Her şiir sana yazılır
Yürek yangınıdır
mısralara düşen
Okuyan şiir zannederken
Kayıp gider kelimelerle aklım
Esir olduğu kaleme ve
sana…
Senin güzelliğin kanatır
kalemi
Alsın beni mısralar
Her şiir sana koşmaktır
zaten…
Âdem Efiloğlu