İmtiyaz-ı dünya derler bu garip ki bi - çare , İmtihâz-ı cihan derler bu garip ki bi - avâre .
Men-i koymuşlar binlerce ataşlar içüne ,
Kalp içre cihân-ı eflâkım yuzbinlerce taşlar içünde .
Bu garibin nur-û eflâk-ı her ne kadar gam çeksede ,
Âh kalbimin bir lisânı olup da kalbine ötse de .
Mısralarım âh-u girizgâhındır seyreylemek şah-û bendi ,
Bu ne çare ki eyvâh-ı arügâhımdır feyz eylemek vâh-û ser - kemendi .
Bi - gariplerin ellerinde âh-u zâr-ı hem bedesti ,
İki cihanda mahbub-û aşiyan olur mu hem keremci ?
Ziya eyleme benim nurum eflakında buğulu bir sima gibi ,
Yüreğim-i efkâra daha da bulama zira kederim aşar ki beni bin Sina gibi .
Bilmem bu meyl-û fekaretim acep nedendir
Veyahut yüreğim ne kadar huzurunda hârelendi ?
Aşk içre öten bu cânım yeterince parelendi,
Âh felek , ruhum divân-ı bâ-rigahında yeterince elendi .
(
Meylu Fekaret başlıklı yazı
DervişBaba* tarafından
17.06.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
