Uykuda gözlerime biber gazı katılmış
Rüyalarıma tomalarla girilmiş...
İsyanım
Meydanlarda hüzün yiyerek itilmiş bir insanım.
Çürük domates çekirdekleri ekiyorlar yemeğime
Baskınlar horra tepiyor üzerimde
Çat kapı yorulmak üzereyim
Tut beni
Ey kadın!
Çat kapı kırılmak üzereyim.
Korkuyorum, her an korkulu düşler görüyorum
Ardıçlı yollardan şafak yükselmiyor
Korkuyorum, korkular içinde yürüyorum
Korku... Korkular içinde yaşamak zor
Çat kapı yorulmak üzereyim
Tut beni
Ey kadın!
Tut, kırılmak üzereyim.
Zaman, senaryosunu benden habersiz kurmuş
ve benden habersiz, bana çevrilmiş soğuk ruhlu tetik
Ayaklarımda mor renkli boğuk bir telaş oturmuş
Gözlerim boşlukta dalgın... Boynumda dolambaçlı ilmik
Çat kapı öleceğim
Ağla bana
Ey kadın!
Ağla, ben ötelerde güleceğim.
Bir mezar üzerinden davetler alıyorum gündüz gece
Elimde olmadan karışmak istiyorum toprağa
ve hayat manasız kalıyor işte ölümü sevince
Şiir tanesi mektup yaz, üstümdeki yaprağa
Çat kapı yoruldum
Kırma beni
Ey kadın!
Yeterince kırıldım.
Yak beni
Ey kadın!
Taşkömürü ocaklarında
Yak beni bir kibrit çöpüne varana
Ey Kadın!
Toprağa ver beni
Yalnızlık sokaklarında bir kabristana.
(
Ey Kadın başlıklı yazı
ferman tarafından
18.05.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
