EŞYALAR BANA
DÜŞMAN
Halı, yanından geçerken
Terliğimi yakalamaya çalışıyor
kayıyorum
Düşmedim ama düşürecek beni
Biliyorum
Kapılar büyük düşmanım
Kapının kasası, ya sağı ya solu
Fena vuruyor geçerken
Acıtıyor omzumu
Tamam geçtim bu defa derken
Yakalıyor kapının kolu cebimden
Savruluyorum aniden
Korkuyorum
Sehpa dizime
Masa kalçama vuruyor salonda
Uzak duruyorum onlardan
Ekmek yanıyor kızartırken
Yemek taşıyor pişirirken
Çay bardakta kahve fincanda durmuyor
Atlıyorlar ya üstüme, ya evrakın
üstüne
Yayılıyorlar yavaşça canım yanıncaya
Yazılar okunmaz oluncaya kadar
Sandalyenin kolu en insafsızı
Dirseğimin arkasından sinirime
vuruyor bazen
Elim dirseğimde, iki büklüm
İçimde tarifsiz bir sızı
Şimşekler çıkıyor gözlerimden
Sofrada önce su
Sonra pancar turşusu dökülüyor
Yiyemiyorum bezelyeleri
Her biri bir yerde
Ekmek kırıntısı
Köftemin yarısı
İki tane patates kızartması
İlla düşecekler yere
Herkesin içinde
Rezil edecekler ya beni
Ne iyi dostlarımdı,
Şimdi hepsi bana düşman…