ANILAR TRENİ
Yaşar ŞENER kardeşime
Gel be hala oğlu, gel de seninle
O çocukluk günlerine dönelim
Çocukken ne yaşamışsan benimle
Oturup beraber bir bir analım
Yüzümüzde çıkmamışsa da kıllar
Adamlığa özendiğimiz yıllar
Buz tutardı arklar, karlıydı
yollar
O günlerin soğuğunda donalım.
Canlı köyü Çarşamba’ya yaslanmış
Hem topraktan hem şehirden
beslenmiş
İncir kuşu daldan bize seslenmiş
Ürkek ürkek bakar göğsü kınalım
Köyde herkes canlı hayvan taciri
Ürken sığır zorla kırar zinciri
Kanare yolunda görürüz fecri
Pazarın ön tarafına konalım.
Siz Samsun’dan gelirdiniz ya
bize
Ağır misafirdiniz kalpteki göze
Neşeli muhabbet düşerdi söze
İsterdik ki dostluklara kanalım
Yaş söğüt dalından yaptık kavalı
Dedemizden gizli sattık çuvalı
Çocuk iken okusak da mavalı
Atamıza özrümüzü sunalım
Ben Galatasaray, sense Fenerli
Atışma olurdu tamamen yerli
O günkü kavgalar şimdi değerli
Çocukça parlayıp hemen sönelim
Radyodan maç heyecanı yaşarken
Samsunspor aşkı ile coşarken
Top peşinde yalın ayak koşarken
Kalemizde lastik gibi sünelim.
“Herkül” filmi seyrederdik güç
için
Kovboy olduk kötülerden öç için
Bugün gülüp geçtiğimiz suç için
Aldığımız cezalara yanalım.
Babam yakaladı kâğıt oynarken
Sen kaçtın kurtuldun ben dayak
yerken
İsterdim, babamda bu hırs var
iken
Beraber yaşansın korku, bunalım
Yaman idi çocukluğumuz yaman
Geriye bak ne çabuk geçti zaman
Toprak yolu yapmak için toz
duman
Söğüt dallarından ata binelim
Anlatmakla bitmiyor ki şu mazi
Çocukluk tadını tartmaz terazi
Coşari der yeter bu kadar gezi
Anıların treninden inelim
29.04.2022/Samsun
İbrahim
COŞAR