Aşk, Rab'bin ihsanıdır aşk hediyedir bize
Düşer kor ateş gibi masumane o öze
Aşk-ı ilan edersin güle gülşen dilinde
Ne güneşler doğacak sabahın emelinde
İnsanı mecnun eder salar çölden çöllere
Kim bilir kaç kelepçe vurur geçmiş yıllara
Şarabın neşesini gözlerinde bulursun
Bir tatlı sözü ile günlerce mest olursun
Mihmanım diyemezsin mihmandar olanaca
Kaç mecnuna dönersin Leyla’yı bulanaca
Saçının her telini bukle bukle ördükçe
Aslıyı arama sen yanan kerem gördükçe
Gönlünü kaptırırsın bilmediğin meçhüle
Vuslatın köprüsünde kalırsın bile bile
İlacı bulunmaz ki nihayeti zulümdür
Evvel ile ahiri en sonun da ölümdür
Ben ezelden beridir aşkı kutsal bilirim
İlimdarım sevmeyi çok umutsal bilirim
Orhan
Oyanık(İlimdar)