HADİ ORADAN RUHSUZ...
İlham gelmiyor, şiir yazamıyormuş ruhsuz,
Memlekette her gün, yara üstüne yara açılırken
Sen şimdi onu bekliyorsun iki kelam etmek için,
Hey be gafil odun olsan sobada yakar,
Fakir fukara ısınırdı, martın ayazında
Taş olsan gece kondu yapardı garip gurebâ,
Senin mayan mı arızalı, sütün mü bozuk?
Kulakların mı sağır, gözlerin mi âmâ?
Dinlersen haberleri, şiir kanar sızlayan yaraların,
Üç yaşındaki çocuğa, hangi yaratık cinsel istismar yapmış,
Beş yıldır öz kızına tecavüz eden sapık baba, hangi dinden?
İki evladının annesini kesip çöpe atan koca insan mı?
Hiç mi dokunmaz robotlaşmış ruhuna,
Akıl, din ve insanlık dışı bunca iğrençlik?
Marmara'nın, Ege'nin gök mavisi, müsilajla solmuş,
Karadeniz, bahtından da kara mayınlarla dolmuş,
Balıkçılar işsiz, tekneleri kıyılara mahpus, olmuş.
Rusya ile savaşan Ukrayna'dan buğday gelmeyince,
Fırıncılar zam üstüne zam yapmıs ekmeğe kendilerince.
Konya Ovası kurumuş, çatlamış, çökmüş,
Domates otuz lira, biber elli, patlıcan yirmi beş olmuş,
Hayat pahalılığı, koparmış dizgilerini, şaha kalkmış,
İşsiz insanımızın sayısı beş milyonu geçmiş,
Duyduk ki asgarî ücretli orucunu sahursuz,
İftarını da iki akşamda bire düşürecekmiş.
Hadi diyelim ki, kulakların sağır, televizyon izlemedin,
Tuzun kuru, insaların dertlerini duymadın, bilmiyorsun,
İki satır göz gezdirip, okumaz mısın haberleri?
Bakkalda, markette, neden satarlar gazeteleri?
Sen, uzatmışsın bacaklarını kanepeye
Kumanda elinde, kanaldan kanala zı(a)plıyor,
Villalarda çevrilen dizileri izliyorsun,
Saat on ikiye gelince de, kızarmış gözlerinle,
Çekip yorganı kafana öğlene kadar zıbarıyorsun.
Memleketim yangın yerine dönmüş,
İstismar, taciz, can pazarı kurulmuş,
Leş kargaları bayram yapıyor, insanlık ölmüş
Evler, köyler, şehirler ağıtlı mısralarla dolmuş,
Bre gafil! İlham gelemiyor ki şiir yazayım diyorsun.
İllâ nazım şart değil vicdanı kurumayana,
Bir iki satır nesir de mi yazamıyorsun?
Hadi oradan ruhsuz! Sen adam değil, ademsin
Zavallı, andavallı, kof, miskin bir sefilsin.
