gökyüzü bir cerrahın neşteri gibi 

ruhumuzu okşarken


ve

senin resmin korku dolu yerlerdeki gölge

ruhum cesaret dolu sana karşı bir bölge

sana sarıldım senin fotoğrafına öylece


kalp atışını özledim vay dünyanın çarkına 

belki üniversitedeki gibi dillerimiz prangalı

nerede saf hür dillerimiz karışık ve zincirli


ve her koşulda 

konuşma artık biz ölüyüz

yaşayan ölüler


yedi gün senin yasını tuttum 

yanan yüreğimle 

dünyaya hayran kaldım bu büyük tiyatroya


bazılarının öldüğü yer efkar eliyle 

ve diğerlerinin ölümü savaş sebebiyle


öldü isyanlarım sensizlik ateşinde 

sessizce kaybolmaktadır ruhum

ölülerin hastane yataklarından gibi…


( Symphony No. 44-4 başlıklı yazı Mikail Dede tarafından 24.03.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.