Zamane Acıları
.
Yanlış devirde miyim? Neye baksam yabancı!
Ömrümün arsız kurdu zamane acıları.
Yakamı bırakmadı. Hep sıkıntı, hep sancı!
Saklandım; beni sordu zamane acıları.
Yüreğim serçe olmuş şakıyıp coşuyorken,
Bin bir ümit içinde kabından taşıyorken,
Gözlerim ufuklarda güneşe koşuyorken,
Gelip karşımda durdu zamane acıları.
Hani eski âşıklar gözleriyle sevişen,
Bir lokma kalsa elde, muhabbetle bölüşen?
Gülen ayva dururken benim payıma düşen
Ağlayan, bahtsız nardı zamane acıları.
Demek ki bunca zaman hayalimde yarattım!
Tükenmiş sevdaları dilerken derde battım.
Kapanan defterlerin tümünü çöpe attım.
Kalbimi fena kırdı zamane acıları.
Hangi cepheden baksam rastlıyorum gafile.
Uyuşamadım gitti hâlden bilmez saf ile.
Çözemedim bir türlü; ne yapsam da nafile.
Aldı, yerlere vurdu zamane acıları.
Bana göre değilmiş; çok oldu anlayalı!
Sahtekâr ilişkiler maddiyata dayalı!
Pas tutmuş tenekeydi altın yaldız boyalı,
Vaktinden evvel yordu zamane acıları.
Mücella
Pakdemir
(
Zamane Acıları başlıklı yazı
M.Pakdemir tarafından
8.03.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
