Dikiþ Tutmayan Bunca Kýrgýn Yaþanmamýþlýklarý Dikmek Çok Zor!

Oh ne ala her þey güzel olmuþ diye bir hayalim olsa da, dünya da, bunca kendini sadece kendini sevmiþ bencillerle kendini bilmezlerle darmadaðýnýk olmuþken, ben deðil bizlerin, bir adým atarak bencillere engel olamadýðýmýzdan ya da yetkimiz olmadýðýndan sadece söylemlerle bu karýþýk dünyada yaþamak zorunda olduðumu bilmem, yüreðimin bunca sýkýntýlarý alamayarak patlamak üzere olmasýna raðmen, yamamak için aþký buldum ve onunla sabýrla tahammül ederek dikiyorum týpký aþýk Seyrani’nin dediði gibi…

Eski Libas Gibi Aþýk’ýn Gönlü
Söküldükten Sonra Dikilmez Ýmiþ
Güzel Sever Ýsen Gerdaný Benli
Her Güzelin Kahrý Çekilmez Ýmiþ

Sevdiðim Deðildin Böylece Ezel
Askýným Baðýna Düþürdün Gazel
Ýbriþimden Nazik Saydýðým Güzel
Meðer Pulat Gibi Bükülmez Ýmiþ

Seyrani'nin Gözü Gamla Yaþ Ýmiþ
Aþk-ü Sevda Cümle Derde Baþ Ýmiþ
Ben Baðrýný Toprak Sandým Taþ Ýmiþ
Meðer Taþa Tohum Ekilmez Ýmiþ

Ne kadar güzel ve doðru demiþ, meðer taþa tohum dikilmezmiþ, gönüller taþ olduktan sonra! Yalpalayarak dünyada yürüsem de/yürüsek te yürümek zorunda olduðumuz hayatýn ömrün bir yolu var, matemi yaþamak yerine, az içine bir parça bir nebze azýcýk ferahlatan huzurlu anlar ekleyerek yaþamak zorundayýz buda bizim imtihanýmýz ve onlarýnda imtihaný. Bir paravan arkasýnda yaþayarak yüzümüze gülenlerin, paravan arkasýnda nefreti toplayarak gece uyurken ya da gözümüzün içine baka baka ortaya sermeleri, buyurun diyerek dünyamýzý alt üst etmelerine engel olamasak ta, içimizde nefretlerini kabul edilemez olduðunu söyledikçe, yüzlerine haykýrmadýkça bu böyle devam edecek!

Olumsuzluklara tekme savurmak varken, beklemek iþte böylesine acý ve ýstýrap verici olunca, gönlümüzü dikecek aþk ve sabýrýn olmasý bir nebze ferahlatsa da diyorum ki, beklemek mi gerekir az daha? Yoksa beklemek hep böyle zulümle mi devam edecek? Vakti gelmedi mi tekme savurmak yüzlerine karþý haykýrmak? Kararsýzým! Yere düþen hayallerimiz geleceðimizi yollarda toplayarak bir araya kýrýlmýþ olarak toplayarak eklemek, dikmek belki zaman içinde eski halini canlýlýðýný koruyacaðýna inanmýþ ve Rabbimde umudum bitmez olduðu inancýmla bekliyorum/bekliyoruz! Hamur mayalanmayýnca, güzel piþmez tadý olmaz olsa gerek diyorum, söylerken kendimi sizlerle sevgiyle yoðrulmuþ yüreðimle beraberce fýrýnda piþerken piþmeyi bekliyorum…

Bu dert yanmaktan öte ,yaþanýlan haksýzlýklar karþýsýnda olanlarýn feryadýný duyarak yüreðimin parçalanmasýdýr, kendini bilmezlerin insan hayatýna pranga vurarak kölesiymiþ gibi davranan sefillerin yaptýklarý zulmü görünce çatlýyorum parçalanýrken dikiyorum gönlümü aþkla sabýrla…Mesela evlenmekte helal boþanmakta helal þimdi sen boþanýrken hayýr benim malýmsýn diyerek karþýndaki eþini kölen gibi görür, ona yaþama hakkýný vermezsen bu ne insanlýða sýðar ne de vicdana, asacaksýn böylesi insanlarý yolun ortasýnda veya ömür boyu hapis karanlýk tek baþýna bir hücrede…

Racon kesmekte nedir? O eþindi dün, bugün nasýl olurda düþmanýnmýþ gibi davranabilirsin þerefsizzzzz…Bunca olumsuzluklara raðmen bir gülümseme bulmanýn peþin deðil miyiz? Ah yine yüreðim þiþti patlayacak gibi! Kendi ellerimle dokunamýyorum/dokunamýyoruz gönüllere yazmak dokunma iken kifayetsiz kalýyor, iki üç kiþi bizim dýþýmýzda olandan baþka okuyan yok, bu nefret dolu insanlarýn da okuyasý yok o zaman boþa mý yazmýþ oldum bilemiyorum! Anlayamýyorum! Ses çýkarmadan çýt çýkarmadan seyirci kalmak, en büyük zulüm çekiyorum bu zulmü dokunamadan engel olamadan! Dikiþ tutmayan bunca yaþanmamýþlýklarý dikmek çok zor!

Ýman gücümle yaþarken, eksik olan bendeki imanýmýn beni /bizi güçlü kýlmayan sebepleri o kadar çok ki, hangisini sayayým? Yoksa imandaki güç, böylesi düzensizliði olumsuzluðu zulmü bir anda bitirtmeye muktedir iken, bizlerde ki eksik olaný bulamadan buna gücümüzde yetmeyecek, beklemek kaderimiz desem olacak mý olmayacak mý doðru mu yanlýþ mý biliyorum onu da bilemiyorum, sabýrla bekliyor ve uzaktan seyir etmenin sancýsýyla yaþýyorum/yaþýyoruz vesselam, selamlarýmla.

Mehmet Aluç