Her yalnızlığa bir şiir biçtim, aksayan ayağında gün bitiminin tünedim akasya ağacına, gölgeli beyitlere uzanan iç sesimi boğmak istedim.

 

Bir mihenk taşıydı yürekte saklı tuttuğum en çok de esefim kendime illa ki estiğim gürlediğim yine kendimden kaçmanın maliyeti ve bıçkın rüzgâr illa ki üşütürken ruhumu.

 

 

 



Kafes kuşuydu aşk ve ihbar ettiğim.

Gün özürlüydü sayaç en çok da ihya ettiği aşkın

Salkım saçak göğün bulutları

İyi de ben ruhumu daha yeni ütülememiş miydim?

 

Miskindi herkes

Mistik bir aşk mıydı yoksa içime yerleştirdiğim?

Her öznede saklıydı aşk

Her öz veri ve ön söz

Elbet yalnızlığın renginde saklı.

 

Haşmetli bir sağanak içime yağan

Ardıç kuşuna özendiğim miydi tek yalan?

İmla hatası ile doluydu içim

En çok en çok da gözlerim.

 

 

Sezilerim infilak ettin ansızın

Sızan bir çocuk gibi annesinin kucağında

Sızlayan eklemleri şiirlerin

Ne de olsa çocuğumdu her biri.

 

İnkâr edemezdim

Söküklerimi dikemediğim:

Ne terziydim ne şair

Ne insandım ne peri

Sökün eden duygulara serildiğim

Elbet o kırık pencerenin pervazı.

 

Hümayunu yerin göğün

Saf tuttuğum her mevsimi yorgunluğun

En çok da safiyet yüklendiğim

Safça sevdiğim kimse illa ki geçen nazı yalnızlığıma.

 

Kuruyan bir yaşta doğdum yeniden

Yas’a boğulan şu sefil gönül

Bir içimlik bildiğimse huzur ötesi bir düşün

Muadili idi elbet saklı tuttuğum

Gözden sakınılası tüm sevdiklerim

Asla açmamalıydım gözlerimi ölüme.

 

Sıkı sıkı sarıldığım yalnızlığıma

Mademki söz geçiremiyordum

Sözü geçen şiirleri sığınak bildiğim

En çok da sağanağı rahmetin

Bir düşte ya da bir şiirde açıp solan

Bir çiçek gibi…

 

Sirayet eden her yeni gün

Siması yabancı olmasa da hüznün

Bildiğimi sundum

Bilemediklerime sustum

Bilediğim yüreğimde saklı

Bir bülbül gibi

Afili bir gülün de sefil varlığına

Riayet etti zamansız ve mekansız şiirlerim.

 

Uyku mahmurluğunu atamayan bir derviş gibi

Salındığım her deyişti

Asla ayrı duramadığım dergâhım

İçimde saklı iken aşk ve rahmetin

İhya edesi ruhumla sardım evreni

Belki de sarmalında inancın

Şakıyan yüreğime eşlik eden

En çok da bilinmezin sireni.

 


( Sarmalında İnancın... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 5.02.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu