Biraz önce yalnızlık çaldı kapımı

Açmadım, açamadım…

Duyguları faili meçhul cinayete

Sessiz sedasız gidişimi

Kendime bile anlatamadım…

 

Bakışlarımın gözesinin,

Çöl çiçecğinin yağmurları beklemesiydi vuslatın

Gel gör ki’

İdam sehpalarında derisini yüzdüler

Hayallerimin…

 

Nefesi misk-i amber kokan sevdanın adına

Tükenen nisanın yağmurlarını adadım…

Baharı müjdeleyen kim varsa

Huzuruna diz vurdum

Mavi düşler ısmarladım rüyalarıma

Yorulmadım…

 

Biraz önce yalnızlık çaldı kapımı

Gülüşümü birlikte gezdiğimiz sokaklara saldım

Kızkulesinde eskiyen mahzenlere gömdüm bakışlarımı

Galata’da martıların kanatlarına

Ada vapurunun yandan çarkına takıldım

Açtım ellerimi öylece yalvardım

Gel ey sevgili

Ben sensiz olmayı başaramadım…

 

Adem Efiloğlu

( Biraz Önce Yalnızlık Çaldı Kapımı başlıklı yazı AdemEFİLOĞLU tarafından 22.04.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.