Ben onu “kalbimde” seviyorum.

Var mı diyeceğin?

Vuracak mısın beni şimdi, silecek misin, ya da bırakıp gidecek misin?

Silah orada, silgi ve de kapı… 

Ya söküp alacaksın kalbimi göğsümden ya gözlerimi çıkartıp atacaksın yerinden.

Bıçak orada ve gözlerim kaşımın altında. 

Anlayamaz kimse beni, sen bile! Kelimelere bir anlam yükleyen benim milyon anlam katan sensin. Sağım da o, solum da, önüm de, ardım da!

Onu Allah için sevdim.

İçimde sevdim.

Ben onu “kalbimde “ seviyorum.

İtirazın var mı?

Düşeceksen düş beni ömründen, gözlerinden düş hatta düşlerinden de düş.  Her nereden düşersem düşeyim tek ona düşerim. Düşkünlüğüm o, düş kırıklığım… Sararmış bir yaprak olsam onun ayaklarının dibine düşerim. Bir damla olsam onun bahçesine düşerim. Güneş olsam onun coğrafyasında doğarım ilk. Yıldız olsam onun göğünde asılı dururum.

Ruhumun her karışı onu ablukasında…

Hastalansam ilacım, düşsem yara bandım, kırılsam alçım, dökülsem harcım… Yağmurum da o gökkuşağım da, gülüm de o dikenim de! Çalım da o çırpım da…

 Ona sarf edecek o kadar çok sözüm var ki içimde, ömrüm yetmez bunları sarfa.

Onu Allah için sevdim.

Canımda sevdim.

Ben onu “kalbimde” seviyorum.

Saf bir dille, masum bir kalple, deruni bir özlemle, akıl dışı bir mantıkla…

İzahı yok, izanı hak getire, imzası ruhumda, ağrısı, sızısı…

Müstahaksın tüm bu cevr ü cefaya dediğini duyar gibiyim.

Altına imzamı atarım onunla ilgili dediğin her şeyin. 

Kalkıp da kendimi Allah’tan etmeyim. Ruhuma attığı her kesik, her çizik minnettir; açtığı her yara kârdır. Öyle bir hissiyat ki içinde kursağıma kadar dolduğum her kula nasip olmaz.         

Şartlı sevmek olmaz, tabii ki. O sevsin diye değil benim sevdam. O baksın diye hiç değil. Sevmeme bakarım ben, yoluma, aşkıma… Eşk içinde kalsam dahi geri adım atmam. Kezzaptan beter bir yalnızlıkla sınansam, naylondan beter yanıp erisem de gitmem.

Onu Allah için sevdim.

Ruhumda sevdim.

Ben onu “kalbimde” seviyorum.

Habersizce, güzelce, temizce…

Varsın mutlu olsun benden uzakta, ben onu mutlu haliyle seviyorum.

Benim döktüğüm gözyaşları onun bahçesinde mutluluk güneşi doğuracaksa razıyım gözyaşına.

Benim çektiklerim onun canında umudu yeşertecekse eyvallah derim cümle çileye.

İşte ahvalim bu.

Suçlama sakın beni. Göğe kurşun sıkmak gibi bir şeydir yaptığın, okyanusa çakıl taşı atmak, dağa karşı durup haykırmak gibi…

Onu Allah için sevdim.

 

( Kalbimde Seviyorum başlıklı yazı GürhanGürses tarafından 29.03.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.