KARADENİZ'İN GÖZÜ

 

Buluta sadık yağmur, izni olmadan akmaz.

Suyun ıslaklığından sıcağa hasret yaprak!

Ağaçlar ki toprağı kucaklamış, bırakmaz;

Sevdiğini aşk ile besliyor koca toprak!

 

Rüzgar ıslık çalarak gezer dağ yamacında;

Bulutlarsa dağları esaret amacında;

Gök hırsını alıyor, öfke var mizacında;

Ateş kamçılarıyla döverek, haykırarak!

 

Suların birleşmesi isyan hareketidir;

Yatağından taşan su doğa felaketidir;

Sakinleşmiş her damla toprak bereketidir;

Deryadır her damlaya son sığınak, son durak!

 

Bulutlar uyuklarken uzakta mışıl,mışıl;

Her yağmur sonrasında gökyüzü ışıl ışıl;

Dağların doruğundan maviye iner yeşil;

Yaprağı okşar dalga, ip gibi kıvrılarak!

 

Ağaçlar sese gelir,kuşlar üşüştüğünde;

Dereler uğuldaşır yüksekten düştüğünde;

Dalgalar kayalarla gün gün dövüştüğünde;

Deryaya geri döner, kırılıp savrularak!

 

Yeşilin her tonuna sarılmış durur dağlar,

Deniz başka homurdar, dereler başka çağlar;

Karadeniz'in gözü sessiz ve yaşsız ağlar,

Bastırır acısını yüreği kavrularak!

 

İbrahim COŞAR

( Karadenizin Gözü başlıklı yazı İbrahim COŞAR tarafından 5.01.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu