Karanlık alnıma vurmuştu sanki
Çok hırçın dı da,
Belki de pusulasını kaybetmişti
Nereden bilecektik,
Daha çocuklar gibi koşup eğlenecektik
Tek derdimiz çikolata olacaktı,
Siyah balonumuzu, mavi gökyüzüne
Özgür bırakacaktık..
Deniz'e gitmek isteyecektik
Girip serinlemek için değil,
Umutlarımızı bir şişeye koyup
Uzak diyarlara bırakacaktık
Ya da kim bilir
Elimiz de fesleğen
Koklaya koklaya
Hayatı anlayacaktık
Belki de kim bilir
Güneşin doğuşunu izliyecektik
Ama onun yerine
Güneşin batışını izledik
Küçük bir kağıt alacaktık
Bir de ucu kırılmış, siyah bir kalem
Kağıda bir resim çizecektik
Tüm insanlığın resmini
Gökyüzüne bakıp hayal kuracaktık
Ne idim ne oldum diyecektik belki de,
Ama izin vermediler çocukluğumuza
Attılar bir kenara bizi,
Sanki biz bir hiç idik onlar için,
Ama yeri gelince de tüm insanlığı kurtaracaktık,
Kandırıldık sebep yokken sebepsizliğe
Sesleniyorum buradan, bırakın kim nasıl
Özgürlüğünü bırakmak istiyorsa bıraksın
Ama gün gelecek bütün özgürlükler yüreklenecek,
Siyah gökyüzünden akacak umutlar
Ve gün gelecek ruhlar ilk kez nefes alacak...
(
Siyah Umut başlıklı yazı
Deniz Dağcı tarafından
18.07.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.