Yağmalanmış bu atlası terk edip,

maviye koşalım seninle.

Siyahtan başka tonları fark edip,

mahzun yalnızlığın ipini çekip,

maviye koşalım seninle.

 

Kirlenmemiş bir gök,,

ak köpüklü bir deniz

ve kedersiz martılar karşılasın bizi.

Sarı saçlarını dalgalar tarasın,

ruhum en güzel sükûneti,

gözlerinin derinliğinde arasın.

 

Islak elinle sol yanıma dokun,

gün doğunca sönse de ay ve

yorgun deniz fenerleri,

gözlerini gözlerimden ayırma sakın!

Hiç azalmasın ışığım.

Ben sana öylesine hesapsız,

ben sana senden önce aşığım.

 

Bir avuç kum, bir yudum sevgi, bir nefes huzur,

şu zakkum yalnızlığa bir son ver,

bitsin müebbet esaretim!

Bir maviye, bir de gülüşüne hasretim.

Hâlâ ne duruyorsun, ne diye?

Ver elini, coşkun uçurtmalar gibi,

süzülelim maviye…

 

09.07.2017

Muhittin Alaca

( Maviye Koşalım Seninle başlıklı yazı Alaca tarafından 9.07.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.