Bu sabah öyle çok durgun ki, sular, 

Sardý yüreðimi huzursuzluklar. 

Bu sabah öyle kýrgýn ki umutlar, 

Açtýrmaz gülü, solgun tomurcuklar.

Þüpheyle bakar oldu üzgün gözler.

Ne yapsan da, kar etmez oldu sözler, 

Mutsuzluða gebe gibi atýyor, 

Acýyla daðlanmýþ çarpan yürekler. 

Biliyorum sonsuza dek sürmeyecek,

   Yol yakýnken yanlýþtan dönülecek. 

Aðlayan gözlerim, elbet gülecek,

Umutlu günlerim geri gelecek.