Bak şu dünyanın işine,

Düşmüşüz uğraş peşine,

Girdik kırk yedi yaşına;

Geçiyor ömür, geçiyor.

 

Gençlik çabuk göçtü gitti,

Gonca güller açtı gitti,

İlkbaharım uçtu gitti;

Geçiyor ömür, geçiyor.

 

Gereği yok kalp kırmanın,

İstifleyip kat kurmanın,

Mevsimi doldu harmanın;

Geçiyor ömür, geçiyor.

 

Aşksız insan et ve deri,

Doldurmamışsan sol yeri,

Heba yıllar dönmez geri;

Geçiyor ömür, geçiyor.

 

Kim bilir ne vakit, nerde?

İnerken son beyaz perde,

Bırakmasın Rabbim darda;

Geçiyor ömür, geçiyor.

 

Garip de ölecek, han da,

Canan da solacak, can da,

Şimdilik şu Kırıkhan’da;

Geçiyor ömür, geçiyor…

 

 

09.02.2017

Muhittin Alaca

( Geçiyor Ömür başlıklı yazı Alaca tarafından 9.02.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.