Sen Hiç Mi Bahar Görmedin
SEN HİÇ Mİ BAHAR GÖRMEDİN
sana geldim sana
sende yeryüzüdür gövde bulan
ey suların sonsuzluğu
bakışlarım demir atsın
gözlerinin limanına
fırtınalar yorgun yüreğim; sana
bütün sabahlarım sesinde ağarsın
keder tırmanmasın yüzüme bir daha
sarmaşık gibi..
öpüşlerin damlasın, çöl dudaklarıma
biliyorum yüreğin, durgun sudur dindiğim
korku kıyılarımı sildiğim
sana geldim, sustum ve yumdum
iki damla ateş düşürdüğün gözlerime
al uslandır korsan bedenimi
gece kanat çırpsın parmaklarında
birbirimizden kaçıracak yerimiz kalamasın
birleşsin yağmur soyunuğu ellerimiz
bırak öpüşlerim ağzını kapatsın
uzun uzadıya susarak kalalım birbirimizde,
sabaha söyleyecek söz bırakmayalım
köpekler gibi havlayan acılarımız sussun
sevda çözmesin kendini bizden
sularca gülüşelim
yüreğin alıkoysun gitmelerimi
sana geldim sana'
Şiir:Tunay Bozyiğit
Yorum:Aytaç
(
Sen Hiç Mi Bahar Görmedin başlıklı yazı
ŞairDüşler tarafından
9.02.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
