Türk  Mafya  dünyasýnýn  en  sert,  en  haþin  ve  en  acýmasýz  babalarýndandý  Ayý Müþtak.  Dolayýsýyla  da  tam  bir  kocaoðlan  olmasýna karþýn  hiç  kimse  yüzüne  karþý  ‘’Ayý’’  diyemezdi  ona. Biricik  sevgilisi  Aþüfte  hariç. 

Aþüfte’nin  ismi  elbette  ki  Aþüfte  deðil Þükriye ya  da  Þuküfe  gibi  bir  þeydi  ama  Ayý  Müþtak  her  türlü ayýlýðýna  raðmen  direkt  olarak  sevgilisine  Þu- Küfe  demeyi  çok  ayýp  kabul  ettiðinden  ona  Aþüfte  diyordu.   Þükriye ya  da  Þuküfe  önceleri  buna  itiraz  etse  de  her  þeye  raðmen  sevgilisi  Bir  Mafya  babasýydý.  Ýtirazlarý uzun  sürmedi.  O  da  benimsedi  Aþüfte  ismini.

Aþüfte  iyi  kadýndý,  hoþ  kadýndý  ama  takýntýlý  bir  kadýndý  ve  þimdi  de  þiire  takmýþtý  kafasýný.  Ayý  Müþtak’ýn  tam  karþýsýnda  durdu  ve  gözlerinin  içine  baktý.

-Bana  bak  ayý. Bundan  böyle  artýk romantik  olacaksýn.  Bana  þiirler  yazýp  okuyacaksýn.

Ayý  Müþtak  þaþýrmýþtý  bu  istek  karþýsýnda.  Hemen  ense  kökünde  el  baðlamýþ  þekilde  ayakta  duran  en  güvendiði  korumasý  Müsleheddin’e  seslendi  arkasýný  bile dönmeden

-Ula  Müslehediiin?  Haçan  pak pakayum  yencen  ne  istiy?  Þiir  diy  ha  bu  kari.  Ula  þiir  nedur?

Trabzon’lu  Ayý  Müþtak’ýn  has  odabaþýsý  Dadaþ  Müsleheddin saygýyla cevap  verdi  efendisine.

-Þey  diyir baba.  Hani  var  ya  ‘’ Ben  bir  güççük  cezveyem /  Elden  ele  gezmeyem/  Verin ola  benim  yarimi/  Boynum  büküh  gezmeyem…Ýþte  öyle  bir  þeydir  baba.

Aþüfte  öfkeyle  ayaðýný  yere  vurdu.

-Of yaaa.  Ne  kadar  banal, ne  kadar  hödüksünüz.  Bu  ne þimdi?  Siz  buna  þiir  mi  diyorsunuz?

Ayý  Müþtak  tekrar  seslendi  Müsleheddin’e

-Ula  gabyana  Müslehediiin.  Aþüfte  yencen  beðenmedu  daaa.  Haçan  baþka  bir  tane  soyle.

Müsleheddin  bir  metre  çapýndaki  kafa  tasýnýn  içindeki  yarým  gram  beyni  zorlamaya  baþladý.  Acaba hafýzasýnda  baþka  bir  þey  var  mýydý?  Hahhh.  Nihayet  bulmuþtu:

Posta  Gazetesinde  okuyup  ezberlediði  harika  bir  þiir  vardý.  Kýrk  altý  yýldýr  þiir  yazan  bir  sultan-ý  þuara  tarafýndan  yazýlmýþtý þiir.  Tane  tane  okumaya  baþladý:

Uzunca  zamandýr  görmeyeli  seni.
Bir  baþka  kadýn,  bir  hoþ  olmuþsun
Kollarýma alýp  da  sarmayalý  seni
Beyaz  peynir  gibiydin  kaþar  olmuþsun

Aþüfte,  öfke  ile  Ayý  Müþtak’ýn önündeki  sehpa  üzerinde  duran  on dörtlüyü  alýp   þarjördeki  tüm  kurþunlarý  Müsleheddin’in  kafasýna  sýktý.  Lakin  Müsleheddin’de  öyle  bir  kafa  vardý  ki  kurþunlardan  bir  teki dahi  kafatasýndan  içeri  duhul  eyleyemedi. Tüm kurþunlar  kafaya  isabet  ettikten  sonra  sekip  baþka  yerle  saplandý.   

Ayý  Müþtak  gayet  sakin  bir  þekilde  yine  Müsleheddin’e  seslendi.

- Haçan  yencen  kizdi  galiba

Müsleheddin de  anlamamýþtý  bu  öfke  nöbetinin  sebebini. 

-Yence  daþþþ…ný  yiyem.  Bir  gusurumuz  mu  oldi?

Yenge  ve  daþþþ…  kelimeleri  yan yana  gelince  Aþüfte  tam  kudurdu  ve  duvarda  asýlý  duran  roket  atarý  aldý  eline.

Durumun  vahametini anlayan  Ayý Müþtak  son  anda  roket  atarý  Aþüfte’nin  elinden  aldý  ve  munis  bir  þekilde  konuþtu:

-Ula  pok  yiyenun  karisi.  Polisi  paþuma  mi  yýðacasun? Hem  pilmeymisun  Müslededdin’e  roket  atar  iþlemez.  Ne  tiye  gürültü  çýkaraysun? Hem  oni  beðenmeysun ,  bunu  beðenmeysun  çimi  beðenecesun?

Aþüfte  burnundan  soluyarak  cevap  verdi.

- Ahhh  ahhhh.  Bende  þans  olsaydý  þimdi  burada  Tazeoðlu  karþýmda  þiir  okuyor  olurdu  zaten.

Ayý  Müþtak’ýn  gözleri  manda  gözü  gibi  açýldý.  Hayretten  dona  kalmýþtý  adeta.  Kendi  kendine  ‘’ Ula  vay  çopek  Teyzeoðli,  demek  sen  þiir  da  yazaysun  ha?’’  Dedikten  sonra  aniden  Müsleheddin’e  döndü.

-Ula  çabuk  baa  teyzeoolini  cetur?

Müsleheddin  de  þaþýrmýþtý.  Bu  aynýn  it  sürüsü  gibi  teyze  oðlu  vardý.  Baba  hangisini  istiyordu  acaba?  Ama  öte  taraftan  babaya ‘’ Hancisini  istiyirsin?’’  Diye  de  sorulmazdý.  En  iyisi  babaya  en  yakýn  bir  mevkide  ikamet  etmekte  olan  Emekli  Tarih  Öðretmeni  Hacý  Sami  Efendiyi  getirmekti.

*******

Tefeciliðin  verdiði  alýþkanlýkla  beþ  vakit  namazýna  beþ  daha  ekleyerek  kýlan  Hacý  Sami Efendi, ( Tabii  ki  hacýlýkla  macýlýkla  alakasý  yoktu  namussuzun. Namazla  niyazla  da…) Emekli  ikramiyesiyle  açtýðý (  yalan  tabii  ki) nalbur  dükkanýnda elinde  tesbih,  çenesi  uzun  sakallarýna  eðilmiþ  vaziyette  ‘’  It's now or never/ come hold me tight/Kiss me my darling/ be mine tonight ‘’  Diye  zikir  çekmekteydi. Birden  bire  Godzilla’nýn  21.  Yüzyýl  Türkiye  temsilcisi  Müsleheddin’i  karþýsýnda  görünce  anýnda  ‘’ Aþkýn  ile  aþýklar,  yansýn  ya  Resulallah/ Ýçip  aþkýn  þarabýn/  kansýn  ya  Resulallah’’  Ýlahisine  geçiþ  yaptý.

Aslýnda  severdi  Müsleheddin,  Hacý  Sami  Efendi’yi.  O  bakýmdan  saygýyla  selamladý onu.

- Selamünalayküm  Hacý  baba.

-Ve  aleyküsselamü rahmetullahi  ve  berakatuhu,  ebeden  ve  daimen  Müsleheddin  Efendi  oðlum Hayýrdýr  böyle?

Þu  koca  dünyada  Müslehedddin’e  ‘’Efendi’’  Diyen  tek  insan  Hacý  Sami  Efendiydi. Her  ne  kadar  manasýný  bilmese  de  Müsleheddin’in  de  hoþuna  giderdi  kendisine  ‘’Efendi  oðlum’’  Denmesi.  Yine  saygýyla  cevap  verdi:

- Ayý  Müþtak…Çok  afedersen  Sami  Baba.  Yani,  Müþtak  Baba  seni  istiyir.

Hacý  Sami  Efendi  merak  etmiþti.

-Hayýrdýr.  Ne  yapacakmýþ  beni  Allah’ýn  öküzü?

Müsleheddin  düzeltti.

-Öküz  deðil  Sami  Baba.  Ayý…

Sami  Efendi  sakallarýný  sývazlayarak  güldü. 

- Ha ayý,  ha  öküz.  Neticede  heyvan  oðlu  heyvan…  Neymiþ  derdi?

Müsleheddin  yine  saygýyla  cevap  verdi:

-Aþüfte’ye  þiir  ohuyacahmýþsan.

Aþüfte  lafýný  duyan  Hacý  Sami  Efendinin  gözleri  parladý.  Hatuna  bitiyordu  resmen.  Arada  Ayý  Müþtak  olmasa,  aaah  olmasa…

Aðzýndan  dizlerine  damlayan  sularý  kaðýt peçete  ile  sildikten  sonra  cevap  verdi.

- Bak  peþin  peþin  söyleyeyim.  O  kadýn  tesettüre  girmezse  kesinlikle  o  eve  adým  atmam. Nâ  mahrem  karþýsýna  öyle   dekolte  çýkýyor  ondan  sonra  iþin  yoksa  bir  sürü  günah…O  günahlarý  sevaba  tedavül  edene  kadar  caným  çýkýyor  sonra.

Müsleheddin  ne  nâ mahremden,  ne  tesettürden,  ne  de tedavülden  bir  þey  anlamamýþtý  tabii  ki. 

-Vallah  Hacý  baba,  cel  dedi  gelecehsan. 

Hacý  Sami.  ‘’Eyi  madem  gidelim ‘’  Dedikten  sonra  ‘’ If I should stay/ I would only be in your way ‘’ diye  bir  þarký  tutturdu  ve  Müsleheddin’in omuzlarýna  atladý.  (  Müþtak  baba  çok   tasarruf sever  bir  baba  olduðu  için  bu  gibi  ufak iþlerde araba  kullanmýyordu.) 

Müsleheddin  merakla  sordu:

-Hacý  baba  ne  ohuyirsen?

Hacý  Sami  þarkýnýn  ‘’ So I'll go but I know/ I'll think of you every step of the way’’  bölümüne  gelmiþti  ki  þarkýn  buraya  kadar  olan  kýsmýnýn  Türkçesi  þuydu :  Eðer Kalýrsam/ Sadece Senin Yolunda olacaðým/ Öyle Gideceðim Ama Biliyorum/ Yolun Her Basamaðýnda Seni Düþüneceðim ‘’

Müsleheddin’in  sorusuna  cevap  verdi:

-  Çok  mübarek  bir  ilahidir.  Sen  anlamazsýn  Müsleheddin  Efendi  Evladým.

Müsleheddin  bir  kez  daha  kendisine  Efendi  ve  evladým  diyen  bu  adamýn-  omuzlarý  üzerindeki-  bacaklarýna  sýký  sýký  sarýldý.  Ne  muhteþem,  ne  mübarek  bir  adamdý  bu…

Gözlerinden  süzülen  iki  damla  yaþ  kuraklýktan  çatlayan  topraðýn  üzerinde  önce  buhar,  sonra  tuza  dönüþtüðünde  Müsleheddin,  omuzundaki  Hacý  Sami Efendi’yi  Ayý  Müþtak’ýn  malikanesine  getirdi  ve  tam  olarak    Aþüfte’nin  karþýsýnda  yere  indirdi.

Hacý  Sami  efendi  Þükriye’deki( Yani  Aþüfte’deki )  imaj  deðiþikliði  karþýsýnda  þaþýrmýþtý  onu görünce.  Çünkü  Aþüfte  tam  bir  ‘’Süslüman’’ olmuþtu  ki  artýk ‘’Süslüman’’ýn  ne  olduðunu  tarife  sanýrým  gerek  yok.

Aþüfte  merakla  sordu?

-Ulan  öküz.  Bu tefeci  yobazý  niçin  getirdin  yine  buraya?

Müsleheddin  fena  bozulmuþtu  ‘’Öküz’’ Lafýna.  Hele  de  Hacý  Sami’den  aldýð  iltifattan  sonra… Tabii  ki  Hacý  Sami Efendi  de  bozulmuþtu.  Ayý  Müþtak  cevapladý  Aþüfte’yi.

-Teyzeoðlu  dedun  ceturduk.  Daha  ne  istiysun  kari?

Aþüfte  öfkeyle  gürledi. 

-Ulan  ayý.  Ben  Tazeoðlu  dedim.  Bu  yobaz ne  anlar  þiirden?

Hacý  Sami  atýldý?

-Ben  mi  anlamam?  Bir  tane  okuyayým  da  gör  bakalým  o  Tazeoðlu  dediðin  heriften  geri  kalýr  tarafým  var  mý?

Ve  daha  hiç  kimse  ‘’Hoop  ‘’ Diyemeden  baþladý  þiirine  hem  de  doðaçlama  olarak.

YAPMA BÖYLE EZA CEFA ÞÜKRÝYE

Üst tarafta görmekteyim ambalaj.
Alt tarafýn topa yapmakta degaj.
O nasýl kaporta nasýl bir bagaj?
Ýnan ki daðýldý kafa Þükriye.

Ne güzel de takýp takýþtýrmýþsýn.
Yakýþmamýþ ama yakýþtýrmýþsýn.
Anlamadým nasýl sýkýþtýrmýþsýn.
Karpuzlarýn sýðmaz rafa Þükriye

Kaþlar hilal, gözlerin sanki badem.
Mest-ü harab oldu bak benî Adem.
Öldürecek inan dolmadan vadem.
Portakallar sanki Yafa Þükriye.

Ardýn sýra böyle efil efiliz.
Nice var ki periþanýz, sefiliz.
Ýmanýna, ihlasýna kefiliz.
Bak hepimiz geçtik safa Þükriye.

Kadýköy’de bir göründün mest olduk.
Etiler’de yollarýna post olduk.
Laleli’de cümle alem hast’olduk.
Darmadaðýn oldu Vefa Þükriye.

Tek baþýna bizleri güdüyorsun.
Didik didik eyleyip didiyorsun.
Kim ne derse desin sen ediyorsun,
Kutsal bir görevi ifa Þükriye.

Biliriz ki pîr-ü pak senin için.
N’olmuþ yani ortada ise kýçýn?
Madem görünmüyor tek teli saçýn.
Devam eyle, bakma lafa Þükriye

Dönsün dursun yine çarký-ý felekler.
Kýskansýnlar seni bütün melekler.
Löpür löpür sallandýkça kelekler.
Olursun canlara þifa Þükriye.

Basenlerin pantolondan taþýyor.
Görenlerin aklý fikri þaþýyor.
Ýnan nefis kabarýyor, þiþiyor.
Yapma böyle eza cefa Þükriye.

Agresif der varsýn etsin her an yas.
Sulanýrsa tut boynundan hemen as.
Aman sakýn þu Sami’ye verme pas.
Ne ilk olsun ne son defa Þükriye.