Ve Leddâllîn, Amin
Karanlığı yaşarız biz
aydınlıktan önce...
Karanlıkla şükredilir...
Karanlığadır söylence
Her hayat bir yaşam
Ya pırıl pırıldan bir anıt
Hani istemeziyle de, kanıt
Ya zulmetiyle bir akşam
Hay dedi, huy dedi
Milletin sorasına koy dedi
Kan kusturdu millete
Caminin mumunu yiyen kedi
"Onmaz" dediler ve bile
Bey oldu, muhterem oldu; adına sayın kondu
Milletin hakını yemekle, bi güzel ondu!
Daha ne olsun
Hesap kitap dedi
Telaşları yendi
Ensesinde olan eceldi
Günü geldiğinde salacaya kondu
Ver talkını, ye salkımı
Dediler:
"Ey cemaati müslim
Hakkınızı helal edin"
Derle soyundu; günahlardan yundu!
Bilmem doksan kaç, genç yaşında
Ekabirler hesaptan söyler başında
Hem de dimdik giden bir boyundu
İt yedi şeyta duasını okudu
Ne hesap ne kitap
"Amiiin" der
Temizler matiğin
El hazirunuyla günahtan
Anadan doğmuş oldu; her kötü yaşam böyle sondu!
Iradır ıra
Tüm aydınlığı kararmak gibi
Karanlığa da, pırıltılar
İtin dölüydü
Amma
Renkli kişilik denirle öldü
13.10.2016
Ve leddâllîn: (doğru yola ilet) değil sapanların yoluna... amin.
Ira: Huy, karakter, mizaç
(
Ve Leddâllîn, Amin başlıklı yazı
Bayram KAYA tarafından
14.10.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
