1 Madencinin Nefesi

Karaya çalan ellerimle bölüştüğüm,

Kuru somundan kalan parçalar tıkarken boğazımı

Kesiliyordu nefesim.

Bu kıyamet sahnesini andıran tablonun içerisinde,

Kulağımdan atamadığım seslere karışırken feryadım.

Göz bebeklerim büyüyordu!

Ölmeden, girdik ya toprağa!

Ölmeden!

Bir kefene bile sarılamadan,

Naşım omuzlarda taşınmadan,

Yani yine kimseyi yormadan, yük olmadan

Pata küte oldubitti her şey!

Ne kadar da çabuk ve kolay!

Zaten hep bir çengel geçiliydi, boğazıma.

Bir insan nefes vermeye korkar mı?

Hep geri alamayacağımı düşündüm oysa

Göçük hayatlarımızın kahramanı olamamıştık belki;

Ama bu göçükte aramıştık umutları.

Çalışıyorduk, alın teri döküyorduk!

Nefesimiz kesiliyordu, ama yaşıyorduk…

EMRE BAŞ

MAYIS 2014

( Madencinin Nefesi başlıklı yazı Adı EMRE tarafından 20.06.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.