1 Çal Çingenem Çal
 Çal, Çingenem Çal *

Gözlerinle seyreyle, bir kuşun kanat çırpınışını
hâlâ münasip tarafımda ağlayıp duruyorsun
has olmayan bir gönül, ne anlar aşktan
sen, beni düşünme, ben yalnız değilim
binlerce imge çoğaltıyorum, dökülmüş eteklerinden
ne zor, bir ömrün tam ortasında İstanbu'lu özlemek.

Bu şehrin en tenha sokaklarında koşuyorum
burcu burcu Sultantepe kokuyor
sevincimden baştan başa boşalıyor damarlarım
gözleri gözlerimde, elleri ellerimde bir Üsküdar'lı kız
sanki tenime bir ateş değmişcesine.

Ne zaman ondan dudaklarıma değse bir muhabbet
takılır kalırım bir ud sesine
her telinde satır satır hikayemizi yazdım
çal, çingenem çal, herkes duysun bitmeyen aşkımızı
bir eski şarkıdır payıma düşen
güftesi benden, icrası Müzeyyen Senar'dan.

Çal, çingenem çal
bir garip mi ağlıyor uzaklarda?
gözlerim doluyor
ayırma ellerini ellerimden bu akşam
duygularım kürdilihicazkarda
sen, bilemezsin
hangi trenler kalkıyor içimden
efkarım ağırlaşırken
yeniliyorum içimdeki İstanbul'a
elimde değil, çingenem...


Nuri Dağdelen

Özder-İzmir

( Çal Çingenem Çal başlıklı yazı Öz tarafından 10.04.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.