Bugünlerde Edip Cansever'in Mendilimde Kan Sesleri þiirini dinliyorum,içime iþliyor her dinlediðimde dizeler,ruhumu kemiriyor,canýmý yakýyor,umudu arýyorum ve her dinlediðimde nefes alýp vermek için camdan dýþarýya bakmam gerekiyor ve bir sigara yakýyorum dertli,kederli ve acýlý,nasýl sözdür o "insan yaþadýðý yere benzer"nasýl bir duygudur bu.Anadolu gibi,vatan gibi,toprak gibi,içim kabarýyor ve ben çaresiz ve çaresiz her seferinde baþtan baþlýyorum dinlemeye,ve baþtan.Ýçimdeki acýlarýn sesimidir bu dizeler nedir nasýl ve niçin yazmýþtýr Cansever bu dizeleri hangi umut ve umutsuzlukla kalemi eline almýþtýr ve baþlamýþtýr yazmaya ve seslenmiþtir Ahmet abiye,belkide en çok dokunan odur bana Ahmet abimizin olmayýþý,"Ahmet abi güzelim" diye seslenemeyiþimiz bir Ahmet abimizin olmayýþý.Anadolu'yu kaybetmemiz,kendimizi kaybetmemiz,hiçliðe düþmemiz,"bir mendil niye kanar"niye kanar bir mendil "diþ deðil týrnak deðil"neden?Sorular,sorular acýlar ve kederler,umutsuzluklar ve umutlar,ve "trenler cepheye giden trenler gibi"biz nereye gidiyoruz nereden geldik ve ne yapýyoruz?Hissetmeden,aðlamadan,hüzünsüz nereye gidiyoruz?Neyin esiri olduk,niçin ruhsuzlaþtýk,niçin?Ýþte bu dizeler,iþte bu ses,aðzýna saðlýk Mehmet Çetin bey ne dertli,ne içli okumuþ ses tellerinden deðil ruh tellerinden seslendirmiþ ve bana düþen yine dinlemek ve yine sigara"Mendilimde Kansesleri"