Eskiden mektuplar vardý, hasrete tercüman olan
Kaf daðýnýn arkasýndaymýþ gibi, bin bir umutla beklenen, postacý yolu gözlenen
Sevginin kanaviçe örer gibi yazýldýðý, özlem kokan, gözyaþýnýn mürekkep olduðu
Her satýrlarý sevenin dokunuþu olan mektuplar.
Þimdi eski sararmýþ anýlar gibi, sararmýþ tozlu mektuplarý
Çeyiz bohçasýný açar gibi sandýðýmdan çýkardým.
Etrafa hüzünlü, sevinçli anýlarýn kokusu yayýldý.
Ýlk sevgi tomurcuklarý, ilk hayal kýrýklýklarý, can arkadaþlardan zoraki vedalar.
Pembe bulutlarýn üzerinde yazdýðým umut dolu ilk þiir dizelerim.
Hep bunlarý hatýrlattý eskimeyen mektuplarým.


Ahmet Güdücüoðlu
“balaban Kent Þairleri”