1 Seyrüsefer!

Seyrüsefer!

 

Seyrederken bu gece, yıldızları ay ile

Hayalin gözlerimde, güneş oldu ay kaydı

Yerden gerip Sema’ya, ip fırlattım yay ile

Yıldızlar bir, bir düştü, Venüs yerinde saydı

 

Seyrüsefer eyledik uzayın boşluğunda

Cemalin ışık saçtı gecenin loşluğunda

İkimiz kanat, kanat sevda sarhoşluğunda

Çırpıntı kalplerimiz, bu hisler bizi baydı

 

Gözümüzde küçüldü bu dünya zerre kadar

Güneş selama durdu küçük bir küre kadar

Her taraf ışık dolmuş Zühal’den yere kadar

Yaşananlar gerçekti, ne suni ne yapaydı

 

Samanyolu labirent, kaybettik yolumuzu

Periler koşup geldi tuttular kolumuzu

Burçlar süsleyiverdi sağımız solumuzu

Felekte devranımız, mutluluktan bir paydı

 

Ne dert vardı orada, ne çile ne de keder

Orada zaman durdu, ne tükenir ne biter

Orada güller başka, kuşlar bir başka öter

Kaçardık dünya bizim arkamızdan koşaydı

 

Mikdadî seher yeli esti esmez olaydı

Gördüklerim yok oldu, ruhum orda kalaydı

Ne olurdu gönlümüz muradını alaydı

Bu hayal sona erdi, gerçeğimiz vay vaydı

 

 

 

Mikdat Bal

( Seyrüsefer! başlıklı yazı Mikdadi tarafından 19.01.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.