Online Üye
Online Ziyaretçi
Başımdaki yastıktır mapusane
altımdaki döşek,
üstümdeki
nevresim
akşamın karanlığında aydınlanan ampuldür
yirmi beş voltluk soluk umutlardır
sabahı getirecek olan sabırdır
bitmez
tükkenmez bir hasrettir
kimse
bizim gibi özleyemez sevgiliyi...
Akşam
olunca mapusanede
Çöker
bir kasvet, sıkıntı,
herkes aynı sevdadan muzdarip
herkes kendi adında
kadınların adı Sevda
her Sevda'lı diğerini acemice kıskanır
Akşam
olunca mapusanede
tüm
ranzalar akşamın olur
volta atılmaz bahçede
beton
zemin dinlenmede
bidon fıçı içinde yedi veren gülündür sükun
dostluk
çok, düşmanlık yok
vukuatsız gece herkese rahat uyku
diler...
Akşam
indi mi mapusaneye
süngüde kasatura, devriyede jandarma
ecelim merhametsizdir,
insanlar
tek başına ölür
mezar
taşımda yazılır adım
uzaktadır okunmaz,
ne
bir arayıp soran, ne bir fatiha okuyan...