Online Üye
Online Ziyaretçi
GERİDE
KALIR
Ana baba gidince sanma ki
nükte biter
Dertlerini devreder dizi
kalır geride
İş mirasa gelince kardeş
kardeşi üter
Onca alın terinden sızı kalır
geride
Sevgi Kerametini gizin içinde
tutar
Bir gülücük uğruna koca
cihanı satar
Ana ruhu her gece yavru
yanında yatar
Sakın mezarda sanma gözü
kalır geride
Tıkır tıkır işleyen ecel
gelince tekler
Kara toprak benim de alır
bağrına saklar
Devran böyle cananım canlar
sırayı bekler
Ömür güneşi batar güzü kalır
geride
Çıkmaz sokağa sapıp sakın ola
çıldırma
Ivır zıvır toplayıp sepetini
doldurma
Melek insan öldürmez, sen
kendini öldürme
Son vedayı ederken kuzu kalır
geride
Daha bülbül olmadan gül
dalına konarsın
Dilde bin bir bahane toy
bedeni sınarsın
Sen sevda kilidini Leyla da mı
sanarsın
Aslı çekip gittiyse kızı
kalır geride
Sadakası ödenmez nefesinde
ömrümde
İkisinin düğmesi yüce hakkın
emrinde
Bu fırfırlı düzende vefa
kimin umrunda
Mor koyunu yüzerler yozu
kalır geride
Sevda dile gelirse tükenir
onca hışım
Keder yardan gelirse eğiktir
ona başım
Muhabbetin erbabı tükenmez
hiç gardaşım
Koca âşık ölürse sazı kalır
geride
Yanıklar kervanına binebilmek
ne de hoş
Dava gırtlak davası geri
kalan küpü boş
El elde cep cep tedir ne kadar
koşarsan koş
Garibanın terinin tuzu kalır
geride
Kavuşma şarkısını çalarken
kırık keman
Gözlere benizlere çöker ince
bir duman
“Âşıklar ölmez” derdi Yunus
Babam her zaman
“Hoş seda” bırakanın izi
kalır geride
Defterin kabı kaldı yaprağı kırpa kırpa
Aşk kendini tanıttı gönül
sarınca sarpa
Kırk beş sene deyince ancak
kesildi yalpa
Çiftçi Baba yansa da közü
kalır geride
AHMET ÇİFTÇİ