sıkıyor beni şu can yaşarken
yaşamak için seveceksin
belki bir kadını
belki sana en yakın olanı
yaşamak için kendine bakacaksın
bir ayna gibi düştüğünde kırılmayacaksın
ne basittir seviyorum demek
ne acıdır sevilmemek
yaralar çıban olur yüreğinde
sen eyyub değilsindir ki sabredesin elemde
nicedir köyde yaşamak ister her insan nicedir doğal yaşamak ister nice can
ama gel gör ki
sevilmese de sevdasından ayrılamaz aşık olan
ardımda bıraktığım düş gibi geçenleri
tökezlerim sendelerim
eylül rengindedir gördüklerim
bir kız kulesine bir kahve keyfime
ne keyiflerim kaçtı derim
ne usanmamış derim yine de yüreğim
ne hazin
ne yalnızlık duvarlarım var benim
geceye yapışan gövdemi tırnak izlerimde gizlerim ışıktan bir köprüde kesildi düşlerim
seni seviyor hala önünde diz çökecek dizlerim