Günü birlik cümleler kuruyorum,

Ellerimle dizip bin bir ihtimam ile

Yakıp yıkılası kaleler inşa ediyorum;

Nizamı bitişik odalar

Duvarları şeffaf

Ve hüzünlü adamlarla kadınlar

Birbirinin nezdinde.

 

İtham dolu kör bakışlar

Ve anlık sevinçler yaşıyorum

Yine de bir dokunup

Bin ah işiteceğiniz.

Sessiz yarınlar saklı iken

Bitişiğinde cümlelerimin…

 

Ayrık notalar,

Sapmış rotalar,

İstikameti çıkmaz sokak

Hatta tek gerçek

Ölüm kadar.

Kırık ya da kırılgan

Kırgın alabildiğine;

Sitem yüklü isyanlarında

Adımı haykıran

Tüm zafiyetim ile

Duraksadığım.

 

Varsıl bir hüküm belki de

Olsa da her bir kelam

Alabildiğine nüktedan.

Peyder pey tüketiyorum ömrü,

Tükeniyorum günbegün.

Anlatamadığım hikâyem

Varla yok arası:

Hikâyemin tek mimarı

Ne mi saklı, demek

Düşse de payıma.

Tekile indirgendiğim

Dünyamın ilk ve son itirafı.

 

Tüm hikmeti aslında

Edilgen zaaflarımın

Erişemediğim miracı varlığımın.

Son sözüme hasret üç beş cümle

Hatta tek namzet

Acımasızlığın mizacı

Kadar yeknesak

Son nokta ya da son durak

Varamayacağımı bile bile.

 

( Günü Birlik Cümleler Kuruyorum... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 28.08.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu