Elbet bir gün 
Bir gün, uzak yalnızlıklar çalacaktır kapımı 
Göze görünmeyen bir can 
Saracaktır sürgündeki aşk yaramı!

Bir gün, aydınlıkta yürümeye korkan düşlerim 

Karanlığı seçecektir emeklemek için
Nazik parmaklarına alıştığım meltem 
Keskin bir bıçak sırtı gibi 
Acıtarak geçecektir tenimden 
Kanatarak umutlarımı 
Yakacaktır bedenimi yeniden... 

Ölüm! Ölüm mü?

Boynu bükük, suskun suskun bakacaktır yüzüme
Çıplak bir sonbahar ağacı utangaçlığındaki ruhumsa 
Mahcup duruşuyla yakacaktır akıl kandillerini 
Yeniden, hep yeniden... 

Biliyorum her dönemde,
Parlak ışık sunmayacaktır tutkularıma güneş
Bazen de gök kubbeye çakılan iri başlı çivilerle 
Aydınlanacaktır bu daracık hapishanem!..

Ama bir gün;

İnanıyorum ki, bir umut görürse bu gözler ardı sıra yürüyen 
Yıllanmış şarap misali taşacaktır mahzeninden 
Sayısız aşk şarkıları toplayacaktır akan suyun üstünden 
Ve haykıracaktır yeniden: "Gönül Ferman Dinlemez"... 


Yeni doğan bir günle; çok uzaklarda, 
Bir kaya dibinde yeniden doğacaktır bu can! 
Yeniden gebe kalacaktır binlerce çiçeğe bu yürek 
Ve gizli bir elle, binlerce tohum salınacaktır gönüllere 
Kendi umutlarında yeşeren, 
Kendi gülüşlerinde açan... 

Evet bulutlar dağıldı, 
Dalgalar sakin, 
Umutsuzluk iskele dibinde
Doğa, 
Doğa ki, yeni bir dünya için 
Aydınlıkla yıkanıyor... 


10.06.2008

 

 


( Bir Kaya Dibinde Yeniden Doğacaktır Bu Can başlıklı yazı Jolie tarafından 20.03.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.