(Eylülün yorgun çocuklarına.1986- Sivas)
Siz geceleri güzel düşler görürsünüz
Biz her gece
Yatsıyla gelen bir can savaşında
Sabah ezanını duyunca uyuruz
“Güneşle adam asmazlar
Yarım günlük bir saadet! ”
Kim
Nasıl karışır kimin düşüne?
Bizim gecelerimiz de
Rap,rap diye karanlıklarda
Postal sesleri duyulur
Metal bir kapının tiz sesinde
Secdeye durur bir derviş
Ve içimizde bir İmam dualar okur
Aptes al
Vasiyetini yaz
Pulla sevgiliye yazılmış son mektubu
Katran karası geceler mirim
Ve ensemizde Çingenenin nefesi!
Rap,rap,rap…
Geliyorlar!
Gelecekler!
Şimdi
Geldiler!
Tiz bir metal sesi
Ve gerisi cinnet!
Can çok sevildiği için değil mirim
Daha söylenmemiş son sözümüz
Ve bitmemiş hesaplaşmamız düzenle…
Ve dahi
Astık yüreğimizi
Bozkırda iğde ağacının dalına
Bunu kasıtlı yaptık mirim.
Dikeni çizince tenimizi
Aksın istedik
Yıllar yılı biriken cerahat
Al gelincikler üstüne
Ki utansın insanlık…
Utansın istedim nefsimizin arsız yüzü
Anadolu'nun kavuran güneşinde
Kuruyup gitmesin hicranlarımız
Ve anlatabilsin dertlerimizi insanlığa
Bu lal olmuş dilimiz.
Günün şafağına
Akşamın yanan sularına
İpe sapa gelmez şiirlerimiz
Bizi anlatsın istedim mirim
Sevgi
Güzel düşünceler üstüne olsa da
Kirletiyor bazen göçmen kuşlar
Şiirler eylül kirlisi
Ve dar ağaçları yorgun
Dünya her zaman güzel değil mirim…
Toynak
20 Haziran 1986 Sivas
