1
Kapıyı ört dedim kaç kere
Ben kelimeleri arşınlarken
Geceyi gölgeleyip durur akşamlar
Umursuz bakışlarını asıyordun gözlerime
Kirpiklerinde kabarık çığlıklar
El sallıyordun geçmişine…
Ölü bir tende aşk çürüyüp giderken
Bilemezdin kadersiz soluklanmaları
Az ötede ekmeğinin kavgasında
Yaramaz kedi
Etrafı çevirili bütün hayaller
İdamı yazılmış hükümlü
Yüreğinde eyle beni demedim
Üşüyordu yüreğim
Kapıyı iyi ört çıkarken diyebildim…
Bazen kelimeler doğmadan ölür
Zanlısı bakışlarından sızan
Aşk eskisi…
Daha dün
Bir masanın karşılıklı kenarlarında
Beraber ölüyorduk gözlerimizde
Hayatı unutmuş bakışlarımız
Yeniden doğuyordu
Tazelenmiş zihinde…
Hep dediğim gibi sevdiğim
Tükürdüğümü yalamaz sözlerim
Kapıyı iyi ört çıkarken
Ve sessiz ol
Şimdi içimde ki köpeği besleyeceğim…
Âdem Efiloğlu