1
Kelimeler susunca
Ruhumuzu esir alıyor sessizlik
Güneşin gölgesi düşüyor üzerimize
Basıp geçiyoruz zamanın izlerine
Aşkın ateşini giydirerek yüreğimize
İçimizde buz devri infialleri
Susuyoruz aşka…
Kelimeler susunca
Yüreğim zonkluyor gümbür gümbür
Aklımın yaprakları düşüyor suya
Suda tebessümün yansıyor
Işık ışık dokunuyorum saçlarına
Kestane ağaçları filizleniyor uçlarından
Sanki soluğumu kesiyor dokunuşların…
Kelimeler susunca
Gözlerin konuşuyor mevsim mevsim
Bakışların aydınlatıyor çehremi
Yeniden tanımlıyor hayat kendini
Kendi varlığımızdan uzak diyarlarda
Tanıtıyor bakışların
Emsalsiz sevginin izlerini…
Kelimeler susunca
Yüreğime kazıdığın ize dokunuyorum
Yokluğunda ıslandığım bulutlara küserek
Ardım sıra kalabalıklara özeniyorum
Binlerce öykü geçiyor aklımdan
Binlerce aşk hikâyesi
Yüreğime kazıdığın izinden…
Kelimeler susunca
Gülümsediğimiz aynaları düşünüyorum
Konuştuğumuz masa
Oturduğumuz sandalye
Taze yapılmış su böreği
Simit poğaça
Ve demi koyultulmuş çayda
En çok gözlerini…
Kelimeler susunca
Yokluğunun adını koyamıyorum
İsyan taneleri kusuyor kalbim
Binlerce çiçeği kopartıyorum bahçemden
Binlerce hatırayı silerek hafızamdan
Kıyıya vuruyorum
Yorgunum
Yalan yok
Seni çok özlüyorum…
Âdem Efiloğlu
NOT; SESLENDİRME NACİZANE ADEM EFİLOĞLU :)