Ağır Yaralıydı Gece
Başı dönüyor
gecenin, zaman daralıyor
Koyu lacivert
yalnızlığında bir odanın
Gece ağır
yaralıydı.
Git gide
morarıyordu yaralar
Yol kangrene
çıkıyordu
Ayak seslerini
dinliyordu gece
Beklediği bir
kurtarıcı…
Ölüm etrafında
dolanıyordu
Yaralarından
akan kan kokuları
Gecenin ölüm
raporu
Kanat
çırpıyordu bulut
Kan emicilere
inat
Korkuyu
kusarken kaldırımlara gece
Uzaklardan
gelen dedikoducu / rüzgar
Gecenin kasırgalı
öyküsünü anlatıyordu
Ayak seslerini
duyuyor
Gece kurtarıcısının
sanıyor
Ayak izlerini
göremiyor düşmanının
O, bir ölüm
meleği / Azrail
Çelik bir zırh
gibi kalın / karanlık
Sinsi bir
şırıngadan ağu akıyor damarlarına
Kovandaki arı
dışkısı / panzehir
Kangrene
açılan yaralara bire bir
Gece bunu
bilmiyor…
Koyu lacivert
yalnızlığına arılar misafir
Dinmez ER /
Çeşme / 2011. 05. 14 /
Yazarın
Önceki Yazısı