Sisli bir akşamın koynundan yazıyorum sana 
Buğulu camların ardında , düşlerin deryasında 
Sessizliğin çıkmazında hasretin prangalamışken bedenimi 
Bir çığlık olsan gelsen 
Doğsan dünyama  umutla gün doğarken
Bir kement gibi boğazımda düğümlü şimdi sevdan 
Hangi yanından baksam asılan hayallerim 
Bir ağıt mı yaksam 
Türkümü tuttursam 
Ahh ... ! 
Ölenle ölünmüyor...
Canına yandığım bir hasret tütüyor gözlerimde 
Yanık kokulu hep şiirler 
Adamım neydi kısmetim 
Hangi yanına koysam ihaneti verdin
Neden solar ki papatyalar
Neden yanar ki insan 
Neden el uzatmaz insan sevdiceği kan ağlarken 
Gelsen dedim ya sevgili 
Gelsen tutsan elimi
Isınsa buz tutan bakışlarım 
Açsa bu bahar solan güllerim 
Gelsen dedim ya sevdiğim  
Sen gel/me en iyisi 
Yokluğun buz olsa da 
Sen üşüyen yanlarımın gün/eşi olsan da 
Deva olsan da ağrıyan yanlarıma  
Gelme sen sevgili
Umutların öldürüldüğü mahalde el izlerin vardı ya başka tenlerde , 
Bakışın hayat olsa da bana 
Sen gelme sevdiğim
Gözyaşı misali aktın gittin gözlerimden 
Bin damlaydın bir damlaya muhtaç ettin 
Hadi gel desem 
Tut şu yüreğimin seni seven yerinden 
Yine bırakırsın uçurumların en ulaşılmaz yerinden

Ez'elem
( Gel Desem başlıklı yazı Ezelem tarafından 29.04.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu