Şimdi sessiz sedasız kopuyorsam göğsünden İnancımı yok edip küstürenler utansın. Yine hazan deyip de taşıyorsam mevsimden Bu kar kışı zirve de estirenler utansın
Biliyorum bu veda son anın kelamıdır Bu kez alıp verdiğim ecelin selamıdır Usul usul yürürüm vakit gitme anıdır Şu gençliği toprağa kıstıranlar utansın
Sevgi biten gönlümde ağu yedim kan kustum Hayat geldi üstüme o konuştu ben sustum Serde ne var ne yoksa tutup sandığa bastım Çeyiz diye kefeni kestirenler utansın.
Ne yaşarsam yaşayım kabullenmiyor akıl Hangi kurban aşkını göstermemiş ki makul Şimdi buzdan bir dağa nasıl diyorsun sokul Sabrı gönle taş edip bastıranlar utansın.
Gülmediysem eğer ki bunun suçu kör dünya Benim gerçek bildiğim kötü olana hülya Kırk yılın bir başında hayır değilse rüya Çarşaf çarşaf kabusu astıranlar utansın.
Attığım her adımı saydım oysa bilerek Şeytan çekip düşürdü ayağımı çelerek Yine aşka baş koydum belki bin kez ölerek Beni cellat önünde susturanlar utansın.
Yıkılsam da yılmadım belki çok kapı çaldım Süründüğüm bu kaç kış, kaç çığ altında kaldım Öğrendiğim tek şey var artık dersimi aldım Engin olan dağımı pusturanlar utansın.
Şimdi bütün varlığım sökülürken ömürden Can taşıyor bu gönül sanma sakın demirden Mevlam böyle dediyse kaçınılmaz emirden Dost bildiğim sırrımı kusturanlar utansın.
( Ders Aldım... başlıklı yazı YasemenAkyür tarafından 4.01.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
