Sen gidersen yıkılır bu şehir

Taş üstünde taş kalmaz
Bir bebek uykusunda çığlık çığlığa..

Gün gelir bütün çiçekler solar
Şefkat hiç bir anneye yakışmaz
Sen gidersen mevsimler karışır

Kar üstüne kar yağar...

Güneş bir kez olsun merhamet etmez
An gelir bütün diller susar

 

..............

Tren istasyonun demir parmaklıklarında kaygılı bir baş

Yoluna baş koyduğu gelir miydi acaba

Ne kadar daha beklemeliydi

Kaç mevsim daha saymalıydı

Merdivenleri üçer beşer çıkan insanlara bakarken

Bu kalabalıkta herkes yine hep ona benzeyecekti

Ama yoktu

Neredeydi

Güldü-durdu-düşündü

Trene binmeyi sevmezdi ki

…….

 

Elleri demir parmaklıklarda

Dumanlı mı dumanlı bir hava

Vagonlar geliyor-geçiyor

Zaman bir yerden bir yere hızla akıyordu

İnsan seline aldırmıyor

Tren sesi dağınık düşüncelerini toparlamaya yetmiyordu

Durmadan sayıklar gibi yalvarıyordu

“Allah'ım ne olur gelsin, onu bir kez daha göreyim, Allah'ım ne ol.."

Geliyordu işte

Tren istasyonun merdivenlerini ikişer ikişer çıkıyordu

Jeton satın alan eller yoluna baş konmuş bir başı görmüyordu

Bir turnikelik mesafe dururken aralarında


……

 

Önce korkup saklandı

Sonra dayanamayıp kalabalığı aşıp karşında durdu

O an her şey durmuş ya da donmuş olmalıydı

Bilemiyordu

Sanki ikisinden başka kimse yokmuş gibi

Sanki hep buradalarmış gibi

Kavramlar ve mekanlar  hiç bu kadar karışmamıştı birbirine


……

 

“Saçlarını kestirmişsin”

(ah evet ayrılık sonrası ceza saçlara kesiliyor )

Tek kelime etmedi

Meğer konuşmak değilmiş özlemi

Sustu

Gözlerine baktı

Baktı

Baktı

Baktıkça gördü-gördükçe anladı

Dualarının bu kadar hızlı kabul edildiği fikrinin şaşkınlığı ve sükûnetiyle


……..

 

Bu son şanstı

Ya  gidecekti ya da kalıp sarılacak

(kimseye, hiçbir şeye aldırmadan)

…….

 

Gitmek ile kalmak arasındaki sarı çizgiyi

Kararlı bir adımla geçti

Kapılar her zaman ki gibi gürültülü bir şekilde kapandı

Kara dumanın sisinde kayboldu duaları

Şükürler olsun dedi

Mırıldar gibi

Şükürler olsun

 ............


Bir bebek uykusundan çığlık çığlağa uyanırken

Şefkat, sevgiliden de öteye
Yine en çok annelere yakışacak…..





( İstasyon Çıkışı Tükenen Aşklar.. başlıklı yazı S.E.G tarafından 11.12.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu