Simya ile birlikte çalýþmalarýmýz, iþ gezilerimiz, sohbetlerimiz artýyor, her þey istediðim gibi ilerliyordu. Bir ay sonunda, üretimdeki tüm ürünlerin, satýn alýnan tüm yarý mamullerinin dosyalarýný eksiksiz olarak tamamlamýþtýk. Artýk Simya ile daha az tartýþýyorduk. Sadece onun benim karþýmda erimediðini görmek bende biraz hayal kýrýklýðý yapýyordu. Babam ve Dayým da memnundular çalýþmalardan. Fakat her zamanki gibi bu çalýþmalarýn yeterli olmadýðýný düþünüyorlardý. Hatta son zamanlarda Simya’nýn iþleri boþladýðýný bile söylemiþti babam. Eh malum, ikimiz ile ilgili bazý dedikodular da kulaðýma çalýnýyordu. Simya’nýn, iþ arkadaþlarý ve özellikle hemcinsleri tarafýndan biraz sýkýþtýrýldýðýný da görüyordum. Aslýnda onu bir bahane ile iþten çýkartmak, baþka bir yerde çalýþmasýný saðlamak  daha iyi olacakmýþ gibi geliyordu bana. O sýralar dayým grup firmalarýna destek olmasý için bir Ýthalat Ýhracat Þirketi açmaktan bahsediyordu. Ekonomik olarak büyük bir sallantýda olan piyasaya karþýn aracý firmalar ve gümrük müþavirleri ile uzayan iþler, her bir firmanýn ayrý ayrý sorunlarýnýn çoðalmasý, zamanýnda çözülememesi, aslýnda bu þirketi bir an önce kurmamýz gerektiðinin iþaretleriydi. Bu þirket açma iþini hýzlandýrmam gerektiðini düþündüm. Hem firmalar  hem benim için daha iyi olacaðýný düþünüyordum. Sonraki haftalarda ben yeni þirketin kuruluþu için dayýmla birlikte çalýþmaya baþladým. Cüneyt Aðabey de babam ile birlikte iþleme ve kablo montaj firmalarýný yönetiyorlardý. Bir yandan Simya ile tedarikçilerin performanslarýný kontrol ediyorduk. 94’ün Aðustos ayýnda þirketi kurmuþtuk. SZC  Dýþ Ticaret, benim için yeni bir dönemin adý olacaktý. Bu tür iþleri iþten saymayan babam için ben yine kaçacak bir alan bulmuþtum kendime. Babamý Satýn alma direktörlüðünü býrakmayacaðýma inandýrýp teskin ederek yeni firmanýn yeni ofisinde yerleþmeye baþladým. Buradaki görevim de Operasyon Müdürlüðü olacaktý. Evet, þimdi bana bir yardýmcý gerekiyordu. Bir damadýn kýz istemesi gibi, ben de Simya’yý babamdan istedim. Sonuç hüsrandý. Yetiþmiþ elemaný hiçbir yere gönderemeyeceðini söylüyordu babam. Kendimin kaytardýðý gibi baþkalarýný da bu oyunuma alet edemeyeceðimi de ekledi hýþýmla. Bu tartýþmamýzdan birkaç saat sonra dayým arayýp Simya’yý SZC’de görevlendirebileceðimi söyledi. Birkaç çalýþan daha gönderecekmiþ bana. Onlara da bir  mülakat yapmamý istiyordu. Birini sanýrým Simya’nýn yerine alacaklardý. Babamýn kabul etmediði, hatta sert bir þekilde karþý çýktýðý bir talebe dayým onay veriyordu. Ýkisinin, uzun yýllara dayanan bir kardeþliði vardý. Tartýþmalarda, babam alaylý taraf, dayým ise okullu taraf olurdu. Bizim yanýmýzda hiç birbirlerini sert sözlerle eleþtirmezler, çocuklarýn ve çalýþanlarýn yanlarýnda olmadýðý anlara denk getirirlerdi tartýþmalarýný. Sanýrým Simya’nýn görev deðiþikliði böyle bir tartýþmanýn sonrasýnda sonuca baðlanmýþtý. Babamla bir sonraki karþýlaþmamýzdan çekinmiyor da deðildim hani. Zeki Bey, olumlu duygularýný hemen dile getirebilen bir yapýda deðildi. Bir de yýllarýn getirdiði patronluk rolü ve sorumluluðu onu çok gergin ve sabýrsýz yapmýþtý. Belki bu oldu da bittiye getirmenin hýncýný benden alacaktý. Öyle ya da böyle, o benim biricik babamdý. Annemin hatýrasý, örnek aldýðým ilk erkek, genlerini aldýðým kiþiydi.  Onu üzmeden, çalýþma hayatýmý renklendirecek ve beni baþarýya ulaþtýracak yenilikleri, kararlarý almam gerekiyordu. Yoksa, ben çok duramazdým burada.

Birkaç gün içersinde, Simya’ya görev deðiþikliðini yazýlý olarak kendine bildirmiþlerdi.  Kadýköy’de rýhtýma yakýn bir ara sokakta bir apartman dairesini, kiraladýðým ofisi adres olarak göstermiþtik çalýþacaðý yer olarak.  Ve bir hafta sonra, uzun boylu, uzun kahverengi saçlý, geniþ gözlükleri olan o kýz  yeni þirketteki ilk iþ gününe baþlamýþtý. “Seni neden buraya aldým biliyor musun Simya*” dedim. Tasnif edeceði dosyalardan baþýný bile kaldýrmadan “performansýmdan memnun kalmýþ olmalýsýnýz” diye alaycý bir ifadeyle dümdüz bir cevap verdi. Güldüm. Ayaða kalktým, odama geçtim, koltuðuma býraktým kendimi. Bunaldýðýmý fark edip, klimayý ve gömleðimin ikinci düðmesini de açtým. Beþ dakikalýk bir sessizlik sonrasýnda Simyayý masa telefonundan arayýp ikimize birer sütlü kahve getirmesini ve onunla konuþmak istediðimi söyledim. Odamdan, onun ayak seslerini takip ederek birkaç telefon görüþmesi yaptým. Gelecek hafta için üç müþteri görüþmesi ayarladým. Ardýndan uzun zamandýr yapmadýðým bir þeyi yaptým, bir sigara yaktým ve yavaþ yavaþ dumanýný içime çekmeye baþladým. Dumanlarýndan halkalar yaparken, kapýda belirdi Simya’cýðým. Bu gün her zamankinden daha güzel göründü gözüme. Dizlerinin üstünde siyah dar bir etek, beyaz yakasý iþlemeli bir gömlek giymiþti. Saçlarýnda üzerinde parlak taþlarý olan siyah bir çember vardý. Dudaklarý pastel bir bordo ile boyalý, dudaðýnýn üstündeki beni daha alýmlýydý bugün. Masaya eðilip kahve fincanýný önüme býraktýðýnda boynundan ve göðüslerinin üstünden gelen sýcak bir vanilya kokusu baþýmý döndürdü. Birkaç saniyede karþýmdaki koltuða üsturuplu bir þekilde oturup, gözlerini gözlerime yapýþtýrdý. O böyle bakarken onu baþtan aþaðý süzemezdim. Tüm içtenliðimle güldüm. “Hayýrlý olsun, umarým çok iyi iþler yapacaðýz burada” dedim. “Umarým” diye karþýlýk verdi. “Ýki kiþi daha gelecek” dedim. “Öðleden sonra mülakatlarý var. Biri Ýthalat Operasyon, biri Ýhracat Operasyon. Sorumlusu olacak.  Sami Bey’in gönderdiði kiþiler bunlar. Sanýrým 14.00 gibi gelirler.”  Uzun parmaklarýyla önündeki not blok’a hýzlý hýzlý notunu aldý. Kýrmýzý ojeleri de çok yakýþýyordu uzun parmaklarýna.  “Bir de, gelecek hafta için 3 müþteri randevumuz var, beraber gideceðiz. Bu kaðýtta onlarýn ayrýntýlarý var, onlarý da lütfen kaydýna al.  Hatýrlatýrsýn bana. Tüm organizasyonlarý sen yapacaksýn ona göre.” dedim.  “Tamam” dedi. “Bir þey sorabilir miyim? Benim görevim ne olacak burada?” “Benim tetiðim olacaksýn” diye karþýlýk verdim gözlüklerinin camlarýna yapýþmýþ uzun kirpiklerinin arasýndaki bal rengi gözlerine manalý bir tebessüm ile bakarak.