Ey Sevgili
EY SEVGİLİ
Susma konuş benimle, bu son ayrılık olsada özün de söyle,
Alıştım artık terk etmene beni
Yüreğim dayanmıyor sensizliğe ağlamam desemde inama bana.
Çektğim acılara tebki verdi öksüz bedenim,
Kara çıban sardı her yanımı.
Seni gören gözlerime kan doldu konuşan dillerim şişti
isyan etti
Yokluğuna… Ey sevgili.
Hülyalarımı perişan eyledin acımasız gidişinle,
Bir anda kıvılcım düştü gönül ocağıma
Yandı kül oldu. Koca şehir de ışıklar kesildi sana ağladı
geceler,
Yıldızlara mahkûm ettin beni çaresizce.
Fakat dalgalar kumsala yazdığım adını sildi de kalp
kapağına
Kazıdım asla silinmez son nefesim çıksada ..
Nasıl bilirdim kaderim de ayrlık var
Olduğunu…Ey sevgili.
Keşke kuşlar haber verseydi,
Yemezdim yavan ekmeyi içmedim suyu
Seni katık ederdim
arasına daha fazla içimde yaşa diye.
Yinede Yıkaçakasan yık âlemi sen sevmemiş beni derim…
Yaşarım Tavanı üstüme çökmüş dağ evimde kara kışta
soğukta,
Asla güneş gelmez,
Siyah boyalı kalın perdeleri çekilmiş odama.
Kapının Kara sürgüsünü de çektim üstüme.
Azıcık sevseydin anlardın ne acılar içinde
kıvrandığımı
Ey sevgili.
GÜLŞEN SarıOĞLU 23.11.2013
(
Ey Sevgili başlıklı yazı
gülüm35 tarafından
23.11.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
