Meğer ne kadar duygusuz ve yavanmış aşkın
Kör karanlık gecelere hapsettin varlığımı
Sensiz nasıl güçsüzüm bir bilsen sevgili
Eskiden buralarda sanki gülümserdi gökyüzü
Sen olmayınca bataklık sanki bütün yeryüzü
ve
Ben sensiz gitgide çamura saplanıyorum
Artık kimselere tahammül edemiyorum nedense
Yalnız seni düşünmek istiyorum her nefeste
Ne olurdu gölgen olsam yanından hiç ayrılmasam
Ya bu gönül çok sevmekten bir gün yorulursa
Geç olmadan toprak kokmadan saçlarım
Etim kemiğe dönüşüp kaybolmadan bedenim
ve
Hala bir parçada olsa umut varken sevgilim
Sevgimizden kırıntılar kaldıysa yüreğinde
Gel ansızın sormadan ben hala nefes alıyorken
Benim için hala güneş doğuyorken.


Songül BÜYÜKPINAR
( Çık Gel başlıklı yazı Songül B.P tarafından 16.07.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu