DÜNYA DURDUKÇA
Ben bir şiir yazayım ki dünya durdukça dursun
Biliniyor ki dünya fani geleceğe hediyem olsun
Uyuyan bir çok insan uyansın...hazır bulunsun
Her insan fanidir.. her an bu alemden yolcusun
Demeki bügün benim, yarınınde öteside benim
Önce ve sonrası deyip deme bu benim hayatım
Sanmaki bile olsa, ben bu dünyanın sultanıyım
Kainat güzelliklere dalarsan hayatın olur heder
Düşün ey insan, uyarsan nefsıne olursun beter
İnsanın en büyük düşmani nefsıdır isla et yeter
Namaz müminin miracı bil hayat bununla yurur
Hele zekatı verirsen mal mülk, avucunda durur
Orucunu tutarsan, her şeyini böyle hayat bulur
Hayat çok çok kısadır, sakın bu dünyaya dalma
Bu arzın insanına musallat olan şeytana kanma
Temiz bir kalp, huzuru istiyorsan bunu unutma
Bir hiç uğruna hiddetlenip perişan etme hayatını
Allah'u alem sabir etmesini bilirsen verir sabrını
Ne kadar hoş geliyor bu güzelliğe alırsan ecrini.
Bu aleme yeniden doğuş yok insan geri gelmez
Tabiatın kanonumu bu desek günahlar silinmez
Başla hayatın içinden olmasa olmazı dediğinde
İman ile mutlaka, gideceğin karanlık...gediğinde
Melekler gelipte baş ucuna sorgu sual ettiğinde.
Peygamberin kim s.a. efendimiz diyemiyorsan
Dinin nedir söyle dinim islam dir diyemiyorsan
Kıblen neresidir kabe-i şeriftir ise diyemiyorsan
kitabın hangi kitap kitabım kuran diyemiyorsan.
Bir dost istiyorsan dostu dostunu yanına çeker
İlim irfanı ile istiyor isen, hayatın. olmasın heder
Murşidi istiyorsan Allah c.c dostuna tabi ol yeter..
Enver örsoğlu.
26.5.2012..