Gidişinden Sonraki Zor Zamanlardaki Zanaatlarım..
Sen gittikten sonra çok zor günler geçirdim.Halada aynı günleri geçiriyorum.Bazen düşünüyorum hatalarımız nerdeydi diye.Seni suçlamıyorum aslında.Çünkü tüm suç bende o kadar basit ve ortadaydı ki benden istediklerin.Ben anlıyamadım.Şimdi yapılacak bişey olsa.Elimden gelen küçücük birşey olsa herşeyi yapmaya hazırım.Zaman gelir herkez gider yanından.Annen baban abin kardeşin ablan hepsi teker teker giderler bi şekilde ama kalbin hep seninledir.Kalbinin içindeki gizli şeyi kimse bilmez ki.Orda kim olduğunu.Onun ne kadar değerli ve senin için ne kadar anlamlı olduğunu.Eğer birinden kurtulmak istiyosan kalbini söküp atman lazım.Çünkü o kalp ne kadar unuttum desende yolda görünce hüzünlü bir sahnede duygu yüklü bir müzikte hep onu bulursun.Yanlışların hepsini ben yapmışım tabi bunları seninleyken farkedemedim.Çünkü sen bana o kadar çok şans veriyodun ki ve ben bunları gördükçe seni hiç kaybetmiyeceğimi düşünüp çocuksu davranışlarıma devam ediyodum.Hiç bir zaman sana olan aşkımdan şüphe etmedim.Kendi içimde sorguladım çünkü her seferindede sana aşık bir başka yanımı keşfettim.Gözlerin bana konuşmadan çok şey anlatabiliyodu.Bunu dünyada bir çok kızla tanışdım ama hiç biri başaramazken tek bir kelime tek bir hece anlatamazken gözlerinden gözlerime sen tüm kalbimi önce göklerdende yukarı en yükseklere denilen yerler varya işte oralara çıkarttın.Sonra bi anda yerin dibine soktun.Senin şimdi canın acıyomu sevdiğin birisi var mı ? Kimlerle geziyosun ? Kimin için çarpıyo o güzel kalbin ? Hiç bişey bilmiyorum.Çok merak ediyorum ama seninle tek bir kelime edicek kadar bile cesaretim yok.Hep derdin hep aynısın diye.Evet.Ben buyum değişemem derdim bende.Ama sen gidince değiştim çünkü bir tek gidişinle bana hayatta bunca senede kimsenin başaramadığı herşeyi öğrettin.Sen gidince herşey biraz biraz anlamsızlaşmaya başladı.Önce ailem biraz yoksun gelmeye başladı.Çünkü sen benim ailemdende öteydin ki benim için.Ben sana öyle aşığım ki hala senin bunu anlamaya bi türlü algın yetmedi.İnanmadın ki hiç bi zaman bana.Bende hiç bi zaman yalan söylemedim ki zaten sana.Sadece sen mutlu ol diye sen üzülme diye ufak tefek bahaneler ürettim.Sen bunlara büyük yalanlar gözüyle baktın.Ama hepsi seni düşündüğüm içindi.Şimdi geceleri rüyalarıma giriyosun.Bazen dediğim gibi bi dizi sahnesinde bazende bi şarkı sözünde karşıma çıkıyosun.En zoruda ne biliyomusun sevgilim.Bak sevgilim dedim.Neden bilmiyorum ama seni hala aynı özlemle sevgiyle beklediğim içindir belki ? En kötüsüde geçtiğimiz yollardan el ele geçtiğimiz yerlerden geçtiğimde gözümün önüne geliyoruz.Oan ki sıcaklığın.El ele yürüdüğümüz ve o gözlerini içine bakıp gittiğim anlar.Sanki o an önümden ikimiz gidiyomuş gibi oluyo.Gözlerim bazen doluyo.Ağlıcak gibi oluyorum.Ama kendimi tutuyorum.Çünkü biliyorum ki eğer ağlarsam kalbimin kırıklarına göz yaşlarım değer.O zaman işte benim için daha içinden çıkınılmaz hal alır bu kalbim.Güneşimdin sen benim.Bigün battın ve bi daha gelmedin.Karanlık gecelerime gündüzlerime ihtiyacım olan tek sendin.Ama sen yoktun.Kalbimin çırpınışlarını görmedin mi o bataklığın içinde.Her saniye sana biraz daha aşık oluyodum senden ayrı ama her saniyede bi o kadar batıyodum derine.Şimdi sen gittiğinden beri ne kadar zaman geçti bilmiyorum.Belki günler haftalar aylar ne önemi var.Çektiğim bu acı sanki doğuştan benimleymiş gibi.Şimdi yapılacak şeylere şöyle bi bakıyorumda.Hiç bişey kalmamış.Sen gitmişsin herşey bitmiş ve ben bitmişim.Bana sadece içimden geçenleri boş satılara dökmek ve kısmet değilmiş demek kalıyo.Çünkü kaderime seni değilde sensizken senin acını fazlasıyla pişman olarak çekmek varsa ne diyebilirim ki kısa bir kelime '' Eyvallah'' tan başka.Benim için cehennem sen gittiğin o saniyeden sonra başladı.Acısınıda dünyada çekiyorum.Öteki dünyada bilmem acısı nedir gerçekten ne olucak ama senin yokluğun cehennemin en derin çukurlarında ki ateşlerden daha sıcak sensizliğin acısı yaşam ile ölümüz arasında alınabilicek o bir tek nefes soluk gibi.Tam içine çektiğini zannedip hayata dönersin ama sonra bir bakarsın ki o aslında senin dünya hayatının bazen sefaletinin bazende huzurunun bitiş noktasıdır.Kimse bilmez aslında sadece filmlerde olur zannederler ama boş beleş konuşup öğüt veren akıllar aşıklara başlarına geldikleri zaman dünyanın en soğuk ve karanlık köşelerine geçer onlarda döker içlerine kalp kırıklıklarını parçalanmış hayallerini dağılan umutlarını sevgilerini aşklarını en önemliside geri gelmiyecek o değerli zamanlarını parçalar ve atarlar içlerine..
(
Gidişinden Sonraki Zor Zamanlardaki Zanaatlarım.. başlıklı yazı
EfsunLu tarafından
25.06.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
