Gönlümün kapısı sonuna kadar açık
Tıpkı
bir kelebek gibi uçmak için açık
Neşe
ile sevinç ile kaynayan,
bu
gönlüm kapısı sonuna kadar açık.
Açık
lakin giren yok içine, hayatım dağınık ve saçık
İçindeki
coşkun sevinci göstermek için,
Bekliyorum
gelen yok giden yok,
Kapısında
sanki bekleyen ben ucube kaçık.
Görenler
hiç görmüyor ve ben hala
Yalnızlığın
senfonisini çalıyorum uçuk, uçuk.
Hata
bende galiba açarken kapısını coşku ile mi açtım,
Yoksa
korku ile mi açtım.
Bilemiyorum
anlayamıyorum
Herkesten
böylesine neden kaçtım.
Beklemek
çok zor kapıda, gelen girsin diye
Işık saçsın diye neden çabuk kaçtım.
Eserken
yalnızlığın, kor alev saçan
ızdırap
dolu çığlığında beklemek çok zor,
Gönlümde
acaba karanlığın kör ışığını mı saçtım.
Gelen
yok, giden yok anlayan ise hiç yok ve ben,
Hala
yalnızlığın senfonisini mırıldanıyorum.
Yalnızlıkla
ve tek başına onca kalabalığın içinde ve bu,
Korkunç
yalnızlıkta hala kaçıyorum.